Пятніца ў актаве Пасхі |
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 4, 1–12 Няма ні ў кім іншым збаўлення Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў. У той дзень: Калі Ян і Пётр прамаўлялі да людзей пасля аздараўлення кульгавага, падышлі да іх святары і дазорац святыні, і садукеі, абураныя тым, што яны навучаюць людзей і абвяшчаюць уваскрашэнне ў Езусе. І схапілі іх, і кінулі ў вязніцу да раніцы, бо ўжо быў вечар. А многія з тых, хто чуў слова, паверылі. І было такіх людзей каля пяці тысяч. На другі дзень сабраліся іх правадыры, старэйшыны і кніжнікі ў Ерузалеме: першасвятар Анна, Каяфа, Ян, Аляксандр і іншыя, што былі з роду першасвятарскага. Яны паставілі іх пасярэдзіне і пыталіся: Якою моцаю альбо чыім імем вы зрабілі гэта? Тады Пётр, напоўніўшыся Духам Святым, сказаў ім: Правадыры народу і старэйшыны! Калі нас сёння дапытваюць за добры ўчынак, дзякуючы якому гэты хворы чалавек выздаравеў, то няхай будзе вядома вам і ўсяму народу ізраэльскаму, што ў імя Езуса Хрыста з Назарэту, якога вы ўкрыжавалі, і якога Бог уваскрасіў з мёртвых, гэты чалавек стаіць перад вамі здаровы. Ён — камень, які вы, будаўнікі, адкінулі, але Ён стаўся галавою вугла. І няма ні ў кім іншым збаўлення. Бо няма іншага імя пад небам, дадзенага людзям, у якім мы маглі б атрымаць збаўленне. Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 118 (117), 1–2 і 4. 22–24. 25–27а (пар. 22) Рэфрэн: Адкінуты камень стаў галавою вугла. 1. Хваліце Пана, бо Ён добры, † Рэфрэн: 22 Камень, адкінуты будаўнікамі, † Рэфрэн: 25. О Пане, збаў! О Пане, паспрыяй. * Пс 118 (117), 24 Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.Вось дзень, які Пан учыніў, будзем радавацца ў ім і весяліцца. Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя. аЕВАНГЕЛЛЕ Ян 21, 1–14 Езус падышоў, узяў хлеб і падаў ім, і таксама рыбу + Чытанне святога Евангелля паводле Яна. У той час: Езус зноў з’явіўся вучням сваім каля Тыберыядскага мора. А з’явіўся так. Былі разам Сымон Пётр, Тамаш, званы Дыдым, Натанаэль з Каны Галілейскай, сыны Завядзея і двое іншых з вучняў Ягоных. Сымон Пётр кажа ім: Іду лавіць рыбу. Яны адказалі яму: І мы пойдзем з табою. Пайшлі і селі ў човен, але ў тую ноч нічога не злавілі. Калі ўжо развіднела, Езус стаяў на беразе. Але вучні не ведалі, што гэта быў Езус. Кажа ім Езус: Дзеці, ці маеце чаго з’есці? Яны адказалі Яму: Не. А Ён сказаў ім: Закіньце сетку з правага боку чаўна і знойдзеце. Яны закінулі і не маглі ўжо выцягнуць яе з-за мноства рыбы. Тады вучань, якога любіў Езус, сказаў Пятру: Гэта Пан. Калі Сымон Пётр пачуў, што гэта Пан, падперазаўся вопраткай, бо быў голы, і кінуўся ў мора. А іншыя вучні прыплылі на чаўне, бо недалёка былі ад берага, локцяў каля двухсот, а сетку з рыбай цягнулі за сабою. І калі выйшлі на бераг, убачылі распаленае вогнішча, а на ім пакладзеную рыбу і хлеб. І сказаў ім Езус: Прынясіце яшчэ рыбы, што цяпер налавілі. Пайшоў Сымон Пётр і выцягнуў на бераг сетку, поўную вялікіх рыб, якіх было сто пяцьдзесят тры. І хоць іх было столькі, сетка не парвалася. Кажа ім Езус: Хадзіце ж, снедайце! Ніхто з вучняў не адважыўся спытацца ў Яго: Хто Ты? – бо ведалі, што гэта Пан. А Езус падышоў, узяў хлеб і падаў ім, а таксама і рыбу. Гэта ўжо трэці раз з’явіўся Езус вучням пасля свайго ўваскрасення. Гэта слова Пана. |
Адноўлена 31.03.2010 17:05 |