ІV Велікодная нядзеля, Год С |
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 13, 14. 43–52 Таму мы звяртаемся да язычнікаў Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў. У тыя дні: Павел і Барнаба прайшлі праз Пэргэ і прыбылі ў Антыёхію Пісыдыйскую, увайшлі ў дзень суботні ў сінагогу і селі. У наступную суботу сабраўся амаль увесь горад слухаць слова Пана. Калі юдэі ўбачылі такі натоўп, напоўніліся зайздрасцю, пярэчылі таму, што казаў Павел, і блюзнерылі. Тады Павел і Барнаба з адвагаю сказалі: Вам першым трэба было абвяшчаць слова Божае. Але паколькі вы адкідваеце яго і лічыце саміх сябе нявартымі вечнага жыцця, таму мы звяртаемся да язычнікаў. Бо так нам загадаў Пан: Я зрабіў цябе святлом народаў, каб ты быў збаўленнем аж да межаў зямлі. Калі пачулі гэта язычнікі, узрадаваліся і славілі слова Пана, і ўсе, прызначаныя да жыцця вечнага, паверылі. І слова Пана пашыралася па ўсёй краіне. Але юдэі падбухторылі пабожных і ўплывовых жанчын і першых у горадзе людзей і распачалі ганенне на Паўла і Барнабу, і выгналі іх са сваіх межаў. Яны ж абтрэслі на іх пыл з ног і пайшлі ў Іконію. А вучні напоўніліся радасцю і Святым Духам. Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 100 (99), 2. 3. 5 (Р.: 3c) Рэфрэн: Мы Яго народ і авечкі Ягонай паствы. 2. Усклікай Пану, уся зямля, * Рэфрэн: 3. Ведайце, што Пан ёсць Богам, * Рэфрэн: 5. Бо Пан ёсць добры, * Ап 7, 9. 14b–17 Ягнё будзе пасвіць іх і вадзіць да крыніц жывой вады Чытанне кнігі Апакаліпсіса святога Яна. Я, Ян, убачыў вялікі натоўп, якога ніхто не мог палічыць, з усіх народаў, плямёнаў, родаў і моваў, якія стаялі перад тронам і Ягнём, апранутыя ў белае адзенне і з пальмовымі галінкамі ў руках сваіх. І сказаў мне адзін са старцаў: Гэта тыя, хто прыйшоў з вялікага ўціску і абмыў адзенне сваё і выбеліў яго ў крыві Ягняці. Таму яны — перад тронам Бога і служаць Яму ўдзень і ўначы ў святыні. І той, хто сядзіць на троне, раскіне над імі свой шацёр. Яны ўжо не будуць ні галадаць, ні прагнуць, і не будзе паліць іх сонца і ніякая спёка, бо Ягнё, якое пасярод трона, будзе пасвіць іх і вадзіць да крыніц жывой вады: і вытра Бог кожную слязу з іхніх вачэй. Гэта слова Божае. а СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМЯн 10, 14 Я — добры пастыр, — кажа Пан, —і ведаю авечак маіх, а мае ведаюць Мяне. Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя. аЕВАНГЕЛЛЕ Ян 10, 27–30 Я даю вечнае жыццё авечкам сваім + Чытанне святога Евангелля паводле Яна. У той час: Езус сказаў: Авечкі Мае слухаюць голасу Майго, і Я ведаю іх, і яны ідуць за Мною. І Я даю ім вечнае жыццё навекі, і яны не загінуць ніколі, і ніхто не вырве іх з рук Маіх. Айцец Мой, які даў Мне іх, большы за ўсіх. І ніхто не можа вырваць іх з рукі Айца Майго. Я і Айцец — адно. Гэта слова Пана. |
Адноўлена 09.04.2010 13:18 |