VII Велікодная нядзеля, Год А |
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 1, 12–14 Сумесна трывалі ў малітве Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў. Калі Езус узнёсся на неба, Апосталы вярнуліся ў Ерузалем з гары, называнай Аліўнай, што непадалёк ад Ерузалема, на адлегласці суботняй дарогі. І калі ўвайшлі, падняліся ў святліцу, дзе знаходзіліся Пётр і Ян, і Якуб, і Андрэй, Філіп і Тамаш, Барталамей і Мацвей, Якуб Алфеевы і Сымон Зелот, і Юда Якубаў. Усе яны сумесна трывалі ў малітве разам з жанчынамі і Марыяй, маці Езуса, і з братамі Ягонымі. Гэта слова Божае. аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 27 (26), 1. 4. 7–8а (Р.: 13) Рэфрэн: Веру, што ўбачу дабрыню Пана ў краіне жывых. 2. Пан — маё святло і маё збаўленне: * Рэфрэн: 4. Аднаго я прашу ў Пана і толькі гэтага жадаю, * Рэфрэн: 7. Пачуй, Пане, голас мой, калі я клічу, * 1 П 4, 13–16 Калі ганяць вас за імя Хрыста, то вы шчаслівыя Чытанне Першага паслання святога апостала Пятра. Умілаваныя: Калі прымаеце ўдзел у муках Хрыстовых, радуйцеся, каб і ў час аб’яўлення славы Яго вы ўсцешыліся і ўзрадаваліся. Калі ганяць вас за імя Хрыста, то вы шчаслівыя, бо Дух славы і Дух Божы спачывае на вас. Таму няхай ніхто з вас не церпіць як забойца або злодзей, або як злачынец, або як сквапны да чужога. Калі ж нехта церпіць як хрысціянін, няхай не саромеца, але праслаўляе Бога за гэта імя. Гэта слова Божае. а СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМпар. Ян 14, 18 Не пакіну вас сіротамі, — кажа Пан, —іду і прыйду да вас, і ўзрадуецца сэрца вашае. Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя. аЕВАНГЕЛЛЕ Ян 17, 1–11а Ойча, услаў Сына свайго + Чытанне святога Евангелля паводле Яна. У той час: Езус узняў вочы свае да неба і сказаў: Ойча, прыйшла гадзіна. Услаў Сына свайго, каб і Сын Твой уславіў Цябе. Ты даў Яму ўладу над усякім целам, каб Ён даў жыццё вечнае ўсім, каго Ты даў Яму. А вечнае жыццё ў тым, каб спазналі Цябе, адзінага праўдзівага Бога, і таго, каго Ты паслаў, Езуса Хрыста. Я ўславіў Цябе на зямлі, выканаўшы справу, якую Ты даручыў Мне зрабіць. А цяпер Ты, Ойча, услаў Мяне ў сабе хвалою, якую меў Я ў Цябе перад існаваннем свету. Я абвясціў імя Тваё людзям, якіх Ты даў Мне са свету. Яны былі Тваімі і Ты даў Мне іх, і яны захавалі слова Тваё. Цяпер яны пазналі, што ўсё, што Ты даў Мне, ад Цябе паходзіць. Бо словы, якія Ты даў Мне, Я даў ім, і яны прынялі іх і сапраўды пазналі, што Я выйшаў ад Цябе, і паверылі, што Ты паслаў Мяне. Я за іх прашу. Не за ўвесь свет прашу, але за тых, каго Ты даў Мне, бо яны Твае. І ўсё Маё — гэта Тваё, і Тваё — гэта Маё, і Я ўславіўся ў іх. Я ўжо не ў свеце, але яны яшчэ ў свеце, а Я іду да Цябе. Гэта слова Пана. |
Адноўлена 26.04.2010 17:33 |