З даўніх часоў святарам даводзіцца сустракацца з людзьмі, якія нібыта бачылі кагосьці са святых або самога Бога дзесьці... на фіранцы, у полі ці ў цёмным пакоі. У большасці выпадкаў гэтыя «візіянеры» аказваюцца псіхічна хворымі або знаходзяцца пад моцным уплывам злога духа. Аднак больш клопату і шкоды прыносяць не самі «візіянеры», а іх прапагандатары і інтэрпрэтатары. Дзейнічаючы па прынцыпе «глухога тэлефона», гэтыя людзі прыносяць велізарную шкоду і самім сабе, і кожнаму, з кім дзеляцца «патаемнымі адкрыццямі».

Калісьці пробашчу ў адным касцёле ў Заходняй Еўропе, якому было ўжо далёка за семдзесят і які, вядома, меў велізарны жыццёвы і духоўны досвед, задалі пытанне: чаму на сённяшні дзень так зменшылася лічба вернікаў у яго парафіі? Тым больш што гаспадарчая сітуацыя ў гарадку, у якім знаходзілася парафія, была някепская, так што там не было нейкіх дэмаграфічных праблем. На гэта святар адказаў, што, на яго думку, сучасны чалавек стварыў сёння свой штучны свет, насуперак Божаму, і гэтаму штучнаму свету стаў пакланяцца.