Фота Аўдыё Відэа  
be  ru  pl  en  de info@catholic.by
Гэта архіў старой версіі сайта. Новая версія знаходзіцца па адрасе catholic.by
«На чуванні моладзь знаходзіць сябе»: у архікатэдры завяршылася адвэнтавае чуванне моладзі (+фотарэпартаж)
Беларусь
14.12.2014 16:52

Больш за 450 чалавек прыняло ўдзел у моладзевым чуванні, якое прайшло пад дэвізам «Застаньцеся тут і чувайце разам са Мною» (Мц 26, 38) у мінскай архікатэдры ў ноч з 13 на 14 снежня.

Святую Імшу на распачацце сустрэчы ўзначаліў Мітрапаліт Мінска-Магілёўскі арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч.

Напрыканцы святой Імшы са словамі прывітання да моладзі звярнуўся таксама Апостальскі Нунцый у Беларусі арцыбіскуп Клаўдыё Гуджэроцці, які перадаў хлопцам і дзяўчатам благаслаўленне Пантыфіка.

Словы і слёзы

Пасля святой Імшы арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч і арцыбіскуп Клаўдыё Гуджэроцці прынялі ўдзел у дзяленні аплаткай з моладдзю. Святыня вірыла радаснымі тварамі — моладзь з непадробнай радасцю і шчырымі эмоцыямі віншавала адно аднаго з надыходзячым Божым Нараджэннем.

 

 

«Радасці!», «Заўсёды будзь з Богам!», «З надыходзячым святам!» Словы, што гучалі ў катэдры падчас дзялення аплаткай, натхнялі на шчырыя прызнанні, а хтосьці — расчулены — з усмешкаю на вуснах нават плакаў.

Неўзабаве моладзевы гул змяніўся цішынёю — распачыналася адарацыя Найсвяцейшага Сакрамэнту. Разам з моладдзю на малітве чувалі і іерархі.

Напоўненае маўчанне

Які неверагодна напоўнены і шчыры твар у таго, хто моліцца! Хтосьці, як вунь тая дзяўчына, робіць гэта з дзіцячай усмешкай — толькі кончыкі вуснаў злёгку кранаюцца – і заплюшчанымі вачыма. І хоць не бачна яе вачэй, яе пастава і выраз твару сведчаць аб тым, што дзяўчына засяроджаная на ўнутранай малітве.

А вось той юнак сабраны і сканцэнтраваны ў сабе. Яго позірк гаворыць пра глыбокую ўнутраную сабранасць і чуванне. Іншы спазірае на Найсвяцейшы Сакрамэнт — і ў вачах хлопца стаяць слёзы.

Кожны твар — як адлюстраванне душэўнага адбітку…

 

Адзіны Бог ведае, аб чым моляцца і пра што просяць Яго гэтыя маладыя і шчырыя сэрцы. Толькі Богу вядома, з чым прыйшоў кожны з іх у святыню. Толькі Бог разумее маўчанне кожнага хлопца і кожнай дзяўчыны падчас адарацыі.

«Чуванне ўзмацняе ў моладзі іх духоўнасць»

На чуванні было шмат маладых твараў. Многія з удзельнікаў чування яшчэ школьнікі і прыехалі ў архікатэдру разам са сваімі пробашчамі і вікарыямі.

Адны прыбылі у Мінск на спецыяльна арганізаваным парафіяй аўтобусе, іншыя ехалі ў сталіцу разам з пробашчам на яго аўтамабілі, трэція даязджалі цягніком. Тут — 15 чалавек з адной парафіі, там — 30, а дзесьці — толькі трое…

 

«Чуванне — гэта адно з тых месцаў, дзе моладзь знаходзіць сябе», — упэўнены кс. Андрэй Агель SСhP з парафіі Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі ў Лідзе (Індустрыяльны).

Разам са святаром на чуванне прыехала і 20 чалавек з парафіяльнай моладзі.

«Я рабіў аб’явы на занятках для міністрантаў і ўроках рэлігіі, бо заахвоціць моладзь часам зусім не проста, — адзначае святар. — Сёння моладзь трошкі іншая за тую, з якой рос я. Змянілася іерархія каштоўнасцяў».

Святар дадае, што найбольшым адрозненнем паміж пакаленнямі сёння становіцца змена жыццёвых каштоўнасцяў і аслабленне духоўнасці:

«У пачатку 1990-х назіралася ўспышка свабоды і веры, — прыгадвае кс. Андрэй Агель. — Памятаю, як у Шчучыне, адкуль я паходжу, арганізоўваліся сустрэчы для моладзі пры падтрымцы кс. Стэфана Дэнкевіча, куды прыязджала нават моладзь з Ліды і Гродна. Сёння моладзі бракуе гэтай актыўнасці. Але, дзякуючы такім вось чуванням, як гэта, моладзь знаходзіць сябе і ўзмацняе сваю духоўнасць».

Гэта пацвярджае і новапрэзбітэр кс. Андрэй Калядка, вікарый парафіі Божага Цела ў Нясвіжы.

Каб трымаць пастаянны кантакт з парафіяльнай моладдзю, святар зарэгістраваўся ў сацыяльнай сетцы.

«Час камунікацыі ўплывае на маладое пакаленне, і святар павінен умець падстроіцца пад гэтыя тэндэнцыі, — лічыць новапрэзбітэр. — Моладзь сапраўды трохі змянілася, стала менш ініцыятыўнай. Я малюся папскай навэнай у інтэнцыі нашай моладзі, каб яна была бліжэй да Бога».

Ксёндз Андрэй Калядка прызнаецца, што ў працы з моладдзю арыентуецца на словы Папы Францішка, які заахвочвае святароў «не сядзець, а выйсці насустрач» і «дзейнічаць».

Трываць у Божай прысутнасці

Далейшымі пунктамі чування стала тэатральная пастаноўка, падрыхтаваная моладдзю з парафіі Св. Сымона і Св. Алены ў Мінску, і спяваны Вяночак да Божай Міласэрнасці ў суправаджэнні спеву моладзі з мінскай Залатой Горкі.

Пасля перапынку моладзь малілася хвалебную частку Ружанца, якая была прысвечана асобе кардынала Казіміра Свёнтка.



Незвычайны Ружанец праводзіла моладзь з парафіі Св. Андрэя, апостала, з Нарачы. Выступленне нарачанскай моладзі ўвабрала ў сябе шматлікія тэатральныя напрацоўкі нарачанцаў за доўгія гады.

Упершыню з падобнай малітвай-аповедам пра асобу беларускага кардынала нарачанцы выступілі дзесяць гадоў таму на міжнароднай парафіядзе дзяцей і моладзі ў Варшаве, дзе занялі тады першае месца.

Завяршылася чуванне Гадзінкамі да Найсвяцейшай Панны Марыі і благаслаўленнем.

«Я хачу быць вартай Бога»

 

«На такім чуванні я ўпершыню і вельмі ўражаная гэтай атмасферай», — расказала карэспандэнту Catholic.by Ганна Фёдарава з парафіі Маці Божай Фацімскай у Жодзіне.

Дзяўчына дадае, што хоць і прыйшла ў Касцёл нядаўна, пра моладзевыя чуванні ўжо чула і вельмі хацела прыняць у іх удзел. Ганна прызнаецца, што яе вельмі ўразіла адарацыя Найсвяцейшага Сакрамэнту, асабліва трапна падабраныя спевы, якія дапамагалі яе сэрцу адкрыцца на размову з Богам.

«Сёння я зразумела, што не хачу нічога акрамя таго, каб быць вартай Божай любові — каб мае думкі і сэрца былі вартыя Бога. Яшчэ глыбей адчула сёння Божую любоў і зразумела, што павінна паглыбляць сваю веру, каб быць вартай любові Бога».

«Чуванне моладзі — гэта адна з магчымасцяў спыніцца, каб адпачыць духоўна», — дзеліцца думкамі і Ганна Семак з парафіі Св. Міхала Арханёла ў Смаргоні, пяцікурсніца БДПУ імя М. Танка.

Дзяўчына прызнаецца, што прымае ўдзел у чуванні ўжо пяты раз і кожнага разу адчувае духоўнае ўмацаванне:

«Гэта для мяне таксама і як рахунак сумлення, — дадае Ганна Семак. — Час працы над сабой і спазнання сваёй сутнасці. Чуванне стала для мяне сапраўды духоўнай “падзарадкай”, якой жадаў нам сёння Мітрапаліт Тадэвуш Кандрусевіч. Я вынесла сёння шмат карыснага для сябе як падчас Імшы, так і падчас адарацыі».

***

 

«Святы апостал Павел вучыў, што Божая зброя — гэта малітва. А паколькі “нашая барацьба не супраць крыві і цела” (пар. Эф 6, 12), а супраць злога духа, то малітва мае рашучае значэнне для хрысціяніна, як воіна Хрыста (з гаміліі Мітрапаліта Тадэвуша Кандрусевіча — заўв. аўт.). Ні адзін хрысціянін не можа быць паспяховым без малітвы, бо яна з’яўляецца тым месцам, у якім Бог умацоўвае нас і праз нас іншых.

Таму, малады чалавек, адкажы сёння: як выглядае тваё малітоўнае жыццё?»

Ілья Лапато

Фота А. Шчыглінскай, І. Лапато


Фотарэпартаж
 

Пры выкарыстанні матэрыялаў сайта спасылка на Catholic.By абавязкова.