26 верасня ў горадзе Эйн-Карэм на Святой Зямлі, радзіме св. Яна Хрысціцеля, прайшла ўрачыстая святая Імша для беларускіх пілігрымаў, падчас якой адбылося асвячэнне памятных табліц «Magnificat» і «Benedictus» з надпісамі на беларускай мове.

У літургіі прынялі ўдзел святары і каля 300 беларускіх вернікаў, якія прыбылі на Святую Зямлю адмыслова з гэтай нагоды.

Святую Імшу ўзначаліў Мітрапаліт Мінска-Магілёўскі арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч, у ёй удзельнічалі таксама дапаможны біскуп Пінскай дыяцэзіі Казімір Велікаселец і Апостальскі візітатар для грэка-католікаў Беларусі архімандрыт Сяргей Гаек.

Мітрапаліт адзначыў, што цэлебруе гэтую Імшу ў інтэнцыі Беларусі, каб «наш народ будаваў сваю будучыню на нязменных хрысціянскіх каштоўнасцях».

У сваёй гаміліі арцыбіскуп нагадаў пра сустрэчу Марыі і Альжбеты і падкрэсліў асаблівасць іх сустрэчы.

«Божы Провід прывёў нас на месца, дзе адбылася сустрэча дзвюх благаслаўлёных жанчын — Марыі і Альжбеты. Альжбета таксама назвала Марыю благаслаўлёнай, бо яна паверыла Богу. Марыя ў сваю чаргу ў адказ праспявала свой славуты гімн “Magnificat”, які часта называюць «Песняй Марыі»», — адзначыў іерарх.

Як дадаў арцыпастыр, словы гімну Марыі маюць «рэвалюцыйны характар»:

«Яны — сапраўдная бомба, якая пераварочвае прынятыя ў свеце каштоўнасці з ног на галаву, асабліва калі браць пад увагу культурны, рэлігійны, палітычны і сацыяльны кантэкст таго часу».

Іерарх заклікаў да "духоўнай рэвалюцыі" ў сваім сэрцы, каб па прыкладзе Марыі быць верным Богу.

Поўны тэкст гаміліі тут

Падчас асвячэння табліцы «Magnificat» іерархі па чарзе, укленчыўшы, ушанавалі ўсталяваную табліцу.

Табліца з тэкстам «Magnificat» на беларускай мове дапоўніла «сям’ю табліц» у гэтым месцы, у ліку якіх, напрыклад, нават мова Мазамбіка і Нігерыі, тамільская і галійская мовы і г.д.

Асаблівая падзяка была выказана спонсару — католіку Віктару Обуху, які дапамог са сродкамі на ўсталяванне гэтых табліц на Святой Зямлі.

«Я вельмі ўсхваляваны сёння, але і шчаслівы адначасова, — адзначыў Віктар Обух. — У Беларусі ёсць людзі, якія вераць у Бога і з’яўляюцца сапраўднымі сведкамі веры. Гэта вельмі важна».

Таксама да пілігрымаў звярнуўся віцэ-кусташ Кустодыі Тэрра-Санта на Святой Зямлі з Ордэна францішканаў.

«Святыя месцы маюць вельмі вялікую вартасць, калі тыя, хто іх адведвае, робяць гэта з малітвай, — адзначыў манах францішканін. — Гэтыя табліцы не служаць для дэкарацыі, але сведчаць пра веру і вернасць беларускага народа з Паўсюдным Касцёлам. Застаючыся тут, яны будуць сведчыць пра вашу прысутнасць».

Слова пілігрымам

Адзін з удзельнікаў Нацыянальнай пілігрымкі Леанід Пашковіч вельмі задаволены тым, што прыехаў на Святую Зямлю.

«Людзі ездзілі, расказвалі, і я вельмі хацеў пабачыць усё на свае вочы. Вельмі ўразілі святыня Гробу Пана і касцёл Нараджэння Хрыста. Я быў настолькі сканцэнтраваны духоўна, што і фотаздымкаў, як іншыя пілігрымы, там не рабіў, — прыгадвае мужчына. — Сёння ж падчас Імшы было проста пачуццё гонару за нашу касцёльную супольнасць».

Вілейчанка Валянціна Дубяга, як і Марыя Якубовіч з Жодзіна, прыехала на Святую Зямлю адмыслова на асвячэнне табліц. Жанчыны прызналіся, што таксама даўно хацелі пабываць на Святой Зямлі.

«Гэта была мая мара. Пахадзіць па гэтай зямлі, дакрануцца да гэтых мясцін, адчуць іх сэрцам і душою», — кажа Валянціна Дубяга.

«Я зараз адчуваю сябе, як дома. Мае эмоцыі пакуль што на ўзроўні фантастыкі», — дадае Марыя Якубовіч.

Сямейная пара беларусаў Руслана і Алёны Фурманаў, даведаўшыся пра асвячэнне табліц і Імшу на беларускай мове, прыехалі ў Эйн-Карэм не адкладваючы — ужо год, як сям’я Фурманаў жыве ў Ізраілі.

«Я родам з Гомеля, а мая жонка — з Полацка. Мы пазнаёміліся ў Мінску, дзе наведвалі грэка-каталіцкую Імшу ў Чырвоным касцёле, — распавядае Руслан Фурман. — Ужо год мы жывём у Ізраілі, дзе наведваем рускамоўную рыма-каталіцкую Імшу ў Латруне, і вельмі засумавалі па роднай мове на Імшы і знаёмых грэка-каталіцкіх святарах».

«Калі я малілася сёння на Імшы, то, калі шчыра, у мяне навярнуліся слёзы, — дадае Алёна Фурман. — Спеў “Магутны Божа”, які выканалі беларусы, нёс у сабе шмат пачуццяў і вельмі моцна мяне крануў».

«Учынкам нашым спашлі ўмалот»

Спеў «Магутны Божа», які напрыканцы Імшы праспявалі пілігрымы, па праву лічыцца адмысловым гімнам беларускіх хрысціян. Кожнае слова з песні вяртае чалавека да яго радзімы — Беларусі.

Простыя і ў той жа час знаёмыя кожнаму з дзяцінства словы — пра лусту хлеба, жытнёвыя нівы, штодзённую працу, веліч веры, праўду і прышласць…

Калі спяваеш гэты спеў за мяжой — і асабліва на Святой Зямлі, — у памяці абавязкова ўсплываюць вобразы Радзімы, матуліных вачэй, свежага хлеба, водару роднай зямлі.

Ты прыгадваеш мінулае Беларусі, часы атэізму, веруючых беларусаў, якія рызыкавалі сваім жыццём, але не выракліся галоўнага — сваёй веры.

Пасля святой Імшы іерархі разам з вернікамі прайшлі ў працэсіі да месца, дзе стаяў дом Захарыі, каб асвяціць табліцу «Benedictus». Супольны Ружанец на гэтай дарозе дадаваў пілігрымам духоўных сіл.

Перад урачыстым асвячэннем арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч адзначыў, што табліца з гімнам «Benedictus» будзе прыгадваць усім наведвальнікам гэтага месца, што Бог таксама жыве і ў Беларусі.

«Калі асвячаў гэтыя табліцы, мяне ахопліваў гонар за наш народ, — распавёў пасля ў каментарыі для Catholic.by Мітрапаліт Тадэвуш Кандрусевіч. — У сэрцы я адчуваў бязмерную ўдзячнасць Богу за тое, што Ён даў нашаму Касцёлу ажыць».

Прыгадваючы момант спеву «Магутны Божа», арцыпастыр дадаў: «Сумесны спеў гімну стаў пацвярджэннем, што пілігрымка была Нацыянальнай, што мае вялікае значэнне. Адчуваўся гонар за наш Касцёл і краіну. Гэта было бачна на тварах людзей».

***

Асвячэнне памятных дошак на Святой Зямлі стала для беларускіх пілігрымаў сапраўдным духоўным святам. Разам з тым гэта было ўсведамленне адзінства і душэўнай моцы беларусаў як хрысціянскага народа. Моцнага і з'яднанага. Людзі радаваліся і рабілі здымкі каля табліц у гэты адметны для гісторыі Касцёла ў Беларусі дзень: бо вялікія рэчы ўчыніў для беларускіх хрысціян Усемагутны і Імя Яго святое.

Ілья Лапато,
фота Аляксандры Шчыглінскай