— Атмасфера на Сінодзе добрая і братэрская. Гэтаму спрыяе заклік Папы не баяцца прамаўляць адкрыта і свабодна. І так ёсць насамрэч.

 

Як бачна з выступленняў біскупаў, у наш час практычна паўсюль (можа, за выключэннем некаторых краін Афрыкі) сем’і перажываюць не вядомы дагэтуль крызіс: гэта разводы і нявырашанае пытанне з сакрамэнтам Эўхарыстыі для разведзеных і тых, хто заключыў паўторны шлюб без анулявання папярэдняга. 

Да гэтых крытычных сітуацый варта дадаць аборты, штучнае апладненне, сумеснае жыццё без дзяржаўнай рэгістрацыі і касцёльнага благаслаўлення, гомасексуальныя саюзы, рэформу прызнання сакрамэнту сужэнства несапраўдным... Абсалютная большасць біскупаў, выказваючы заклапочанасць такімі складанымі сітуацыямі, знаходзіцца на пазіцыях традыцыйнага навучання Касцёла. 

 

 

 

 

— Акрамя ўступнага слова на распачацце Сіноду, Папа не прамаўляе, але жыва сочыць за ходам працы Сіноду. Па яго твары бачна рэакцыя: як ён рэагуе на выказванні, як смяецца, калі нехта з біскупаў распавядзе вясёлую гісторыю або жарт падчас перапынку. 

З Папам удаецца многім перакінуцца словам падчас перапынку на каву, бо падысці хочуць усе, і мы — біскупы — прапускаем наперад свецкіх, бо ў іх гэта, можа, адзіная такая магчымасць. Падчас гэтага перапынку на каву Папу не вельмі ўдаецца папіць той кавы, бо многія літаральна рвуцца да Пантыфіка.

Дарэчы, якраз падчас такога кававага перапынку я падышоў да Папы, а ён мне кажа: «Трэба штосьці ўзяць». Я пытаюся: «Кавы ці гарбаты? Я прынясу». А Папа адказвае: «Хадзем да стала«». Там ён узяў стакан соку і піражок і спакойна еў, размаўляючы са мной, а потым і з іншымі.

Для мяне гэта была добрая нагода крыху даўжэй з ім паразмаўляць. Я яшчэ раз падзякаваў Святому Айцу за клопат пра Касцёл у Беларусі і распавёў пра рашэнне беларускага епіскапату заснаваць тэалагічную акадэмію, якая будзе прызначана для падрыхтоўкі святароў і свецкіх людзей. Папа вельмі зацікавіўся праектам і сказаў, што благаслаўляе гэтую справу.

Сінод — гэта таксама магчымасць сустрэцца з кіраўнікамі іншых ватыканскіх ведамстваў. Такіх сустрэч было шмат. Усе цікавяцца перадусім сітуацыяй Касцёла ў Беларусі і яго развіццём, праблемамі і таксама тым, як на яго ўплывае сітуацыя ва Украіне.

 

 

— Я лічу такое рашэнне правільным. Заданне гэтага Сіноду — у падрыхтоўцы для Пантыфіка не прапаноў, як было заўсёды, а так званай «Рэляцыі Сіноду» (зваротнай сувязі — заўв.аўт.). Папа будзе выкарыстоўваць яе ў падрыхтоўцы чарговага ардынарнага Сіноду на тэму сям’і, які адбудзецца праз год. У такой складанай справе, як праблемы сучаснай сям’і, гэты Сінод неабходна лічыць падрыхтоўчым этапам да наступнага.

— Эксперты звычайна распачынаюць працу пасля біскупскіх прамоў і асабліва шмат дапамагаюць у працы круглых сталоў, падрыхтоўцы Паслання свету і Рэляцыі Сіноду. Таксама перад генеральнымі кангрэгацыямі штодзень выступалі сем’і (аўдытары), якія дзяліліся з удзельнікамі сваімі сведчаннямі. Біскупамі гэта ўспрымаецца вельмі пазітыўна — сведчанні паказваюць прыклад таго, як вера ў Бога і давер Яму дапамагаюць у перадоленні сямейных крызісаў. 

Вельмі цікавым было выступленне аўдытара з Літвы, адзінага свецкага прадстаўніка з былога савецкага блоку. Выступалі таксама прадстаўнікі іншых хрысціянскіх выравызнанняў, якія дзяліліся сваім бачаннем сямейных праблем, пры гэтым выказваючы салідарнасць з Каталіцкім Касцёлам у пытаннях крызісу сям’і і пошуку шляхоў яго вырашэння. 

Некаторыя прапаноўвалі свае шляхі вырашэння праблем сем’яў. У Праваслаўнай Царкве дапускаецца благаслаўленне на другі шлюб з магчымасцю прыступаць да сакрамэнту Эўхарыстыі, англікане і лютэране не выключаюць удзелу разведзеных і тых, хто жыве ў паўторным сужэнстве, у паўнаце жыцця сваіх супольнасцяў.