| Арцыбіскуп Савіо Хон Тай-Фай у Смаргоні: Cвятасць — не эксклюзіўная рэч, кожны ахрышчаны павінен імкнуцца да яе |
| Беларусь - Гродзенская дыяцэзія |
| 25.05.2014 16:00 |
|
«Гэтая святасць — сказаў арцыбіскуп, — не з’яўляецца эксклюзіўнай рэччу. Кожны ахрышчаны чалавек павінен імкнуцца і імкнецца да яе. Святасць — гэта жыць у Божай ласцы, мець вольную свядомасць ад граху, дар Божы, праграму жыцця, радасць жыцця». Іерарх прыгадаў словы, якія часта казаў сваім хлопцам-выхаванцам св. Ян Боско: «Рабіце, што хочаце, можаце скакаць, можаце смяяцца і танцаваць і г.д., але не грашыце». Таксама дакладчык падзяліўся развагамі пра тое, што трэба рабіць, каб дасягнуць святасці: «Трэба супрацоўнічаць з Богам, трэба спаўняць Божую волю, дзесяць Божых запаведзяў, якія Ён дае». Арцыбіскуп адказаў на пытанне аб тым, дзеля чаго патрэбна святасць, адзначыўшы, што «дзеля таго, каб сапраўды сведчыць аб штодзённай любові, якую Бог да нас мае». Пасля даклада прысутныя мелі магчымасць задаць арцыбіскупу пытанні. На адно з іх, пра тое, як ён сам прыйшоў да каталіцкай веры, іерарх распавёў гісторыю: «Я нарадзіўся не ў каталіцкай сям’і, мае бацькі былі бежанцамі, таму наша сям’я ўцякла з Кітая ў Ганконг, які ў той час знаходзіўся пад уладай Вялікабрытаніі. Мае бацькі адправілі маіх братоў і сясцёр вучыцца ў каталіцкія школы, якія былі вядомыя сваёй высокай якасцю выхавання і адукацыі. Браты якраз патрапілі да салезіянаў. Мой старэйшы брат, якому было 16 год, атрымаў хрост у салезіянаў. Пасля і я пайшоў у школу да іх.(…) Аднойчы мяне папрасілі пабыць міністрантам. На той момант нас там было каля 70 хлопцаў, і адзін з іх сказаў: “А ты не ахрышчаны!”. А я адказаў: “Не ахрышчаны, але католік!” Крыху пазней я зразумеў, як важна быць ахрышчаным, і распачаў катэхэзу. Такім чынам, я атрымаў сакрамэнт хросту, а пасля двух год адзін салезіянін-катэхет паклікаў мяне, каб я не проста быў міністрантам, а быў аспірантам. І тады я кожны дзень хадзіў на святую Імшу. Салезіяне і цяпер, і тады былі вельмі мудрыя. Кожны раз, калі мы хадзілі на катэхезу, айцец катэхет даваў спецыяльную картку. І калі чалавек збіраў гэтыя карткі, то пасля атрымліваў узнагароду. Ходзячы ў школу, я не атрымліваў узнагароду, а вось, ходзячы на святую Імшу, — мог атрымаць. І ў мяне было такое пачуццё, што я маленькі святы. Можа, таму мяне паклікалі быць аспірантам і пайсці ў семінарыю. Калі мне прапанавалі, то я сказаў, што трэба паразмаўляць з маімі бацькамі, і запытаўся ў маці. “Калі твой старэйшы брат не змог, то і ты не зможаш”, — сказала мама. 
|
25 мая, у другі дзень святкавання 25-годдзя прысутнасці і пастырскай працы салезіянскай супольнасці ў парафіі Святога Міхала Арханёла, у Смаргоні працягнуўся сімпозіум. Удзел у ім прынялі сакратар Кангрэгацыі Евангелізацыі Народаў арцыбіскуп Савіо Хон Тай-Фай SDB, Апостальскі Нунцый у Беларусі арцыбіскуп Клаўдыё Гуджэроцці, біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч, салезіянскія святары і сёстры законныя, вернікі парафіі ў Смаргоні, у якой штодня служаць духоўныя сыны і дочкі св. Яна Боско.
для друку
