З 13 па 15 лютага ў Навагрудку ў кляштары сясцёр назарэтанак прайшлі рэкалекцыі для дзяўчат, у якіх прынялі ўдзел каля 40 чалавек з Гродна, Ліды, Мінска, Шчучына, Наваельні і Геранён.

Алеся Жылевіч

Насця Духовіч

— Я даведалася пра рэкалекцыі з партала catholic.by, спасылку на гэту навіну мне даслаў а. Зміцер. Я напісала с. Кляры, арганізатару гэтай сустрэчы, і ўжо ўвечары збірала рэчы, каб накіравацца ў Навагрудак.

Рэкалекцыі мне вельмі спадабаліся, дзякую сёстрам за канферэнцыі і вясёлыя вечары, якія яны праводзілі. (усміхаецца — заўв. аўт.) rЛізавета Богуш, 16 гадоў, парафія Адшуканння Святога Крыжа ў Гродне

— Тэма вельмі блізкая і важная для ўсіх людзей, бо кожны ў сваім жыцці так ці інакш перажывае закаханасць і любоў. Знаходзячыся ў гэтым узросце, калі розныя эмоцыі перапаўняюць, бывае цяжка разабрацца ў сабе, зразумець усе гэтыя эмоцыі, раскласці ўсё ўнутры сябе на паліцы.

Сёстры шмат тлумачаць нам, якой павінна быць сапраўдная любоў, як яна праяўляецца ў нас, што яна нам дае. Яны дапамагаюць нам уладкаваць узаемаадносіны з іншымі людзьмі і ў першую чаргу з Богам. Падчас рэкалекцый ёсць моманты адарацыі Найсвяцейшага Сакрамэнту — часу, калі мы можам углядацца ў Бога, у Яго святое Цела і адчуваць, як сэрца напаўняецца любоўю. Цудоўна, што тут, у Навагрудку, знаходзіцца шмат дзяўчат з падобнымі пачуццямі і эмоцыямі, з якімі можам разам гэта перажываць. Як сказаў св. Ян Боско: «Да Бога лягчэй ісці разам». Так і нам разам лягчэй знаходзіць любоў. r
Алёна Недбайло, 14 гадоў, парафія Св. Яна Евангеліста і св. Максімільяна Кольбэ (Мінск)

— Я змагла даведацца пра тое, якая ў мяне мова любові. Было неспадзяваннем і тое, што рэкалекцыі ў гэты раз толькі для дзяўчат. Усім сёстрам, што былі з намі ў Навагрудку, — «рэспект», бо атрымалася проста супер (усміхаецца — заўв.аўт.). Як я магу забыцца пра «піжамныя вечары», калі ўжо хочацца спаць, але ты наперакор жаданням апранаеш піжаму, закутваешся ў плед ці коўдру і ідзеш глядзець фільм? Ад сясцёр мы пачулі шчырыя прызнанні пра іх закаханасць. Безумоўна, я не забудуся, як смачна там кормяць. Таксама спадабалася адарацыя і спевы пад гітару, ды магчымасць палюбавацца навагрудскімі славутасцямі. rМарына Пашкевіч, 21 год, парафія Узвышэння Святога Крыжа (Ліда)

— На рэкалекцыях у Навагрудку я была ўпершыню. Я, шчыра кажучы, не магла сабе нават уявіць, наколькі гэта неверагодна прыгожае месца. Я апынулася нібы ў іншай казачнай краіне. Мяне даўно так не кранала прыгажосць краявідаў, але ад Навагрудка я была ў такім захапленні, што змагла па-новаму паглядзець на Бога як Творцу, кожнае стварэнне якога непаўторнае, гарманічнае і, галоўнае, напоўненае такой невымоўнай любоўю.

Другое, у чым я сустрэла жывога Бога на гэтых рэкалекцыях — гэта Ягонае слова. Яно заўсёды кранае, заўсёды натхняе, заўсёды дае адказ і заўсёды побач. Я ўпэўнена, што веруючаму чалавеку не патрэбны ніякія асаблівыя знакі ці здарэнні, каб у іх «прачытаць» адказ Бога на якіясьці пытанні. Каб пачуць Ягоныя словы, дастаткова проста разгарнуць Біблію. rВераніка, 20 гадоў, душпастырства моладзі «OPEN» (Гродна)

— Не сумняваючыся, магу сказаць, што прыеду ў Навагрудак на такую сустрэчу для дзяўчат яшчэ раз. Гэта самае цудоўнае месца, дзе, пакінуўшы свае штодзённыя клопаты, можна быць адзін на адзін з Богам падчас малітвы і адкрыць шмат новага для сябе на цікавых і пазнавальных канферэнцыях. eПадрыхтавала Анастасія Мішкура