Узброеныя спеўнікамі і ружанцамі, з зялёнымі стужкамі-гальштукамі на шыях і капелюшах, а хто і на сваіх заплечніках, з харугвамі і сцягамі — гэта яны, пілігрымы XXV пешай пілігрымкі «Мінск-Будслаў». Іх колькасць 270. І яны вырушылі раніцай 29 чэрвеня, ва ўрачыстасць свв. апосталаў Пятра і Паўла.

У мінскай пілігрымцы, якая вырушае ад катэдральнай святыні Імя Найсяцейшай Панны Марыі, ідуць не толькі мінчукі, але і пілігрымы з іншых дыяцэзій, а таксама з іншых краін.

Напрыклад, у гэтым годзе Мітрапаліт Мінска-Магілёўскі арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч, які благаслаўляў пілігрымку ў шлях, прывітаў пілігрымаў з Саратава, а таксама з Польшчы.

Пераважная большасць пілігрымаў — студэнцкая і працоўная моладзь, хоць заўсёды шмат і дзяцей, і асоб больш сталага ўзросту.

Сёлета ізноў, ужо па традыцыі, адказны за пілігрымку кс. Дзмітрый Дубовік.

Пілігрымка вырушае ў гэтым годзе, як сказаў падчас Імшы для пілігрымаў арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч, у вялікае і вельмі папулярнае свята — урачыстасць свв. апосталаў Пятра і Паўла.

У гаміліі арцыбіскуп разважаў пра гэтых двух волатаў, на якіх пачало расці і мацнець хрысціянства: пра простага рыбака, які быў названы Пятром, і вельмі адукаванага фарысея, які быў названы Паўлам.

Як мог стаць на чале Касцёла просты рыбак, які тройчы яшчэ і адрокся ад Хрыста? А той, хто пераследваў хрысціянаў і каго яны так баяліся, стаў самым вялікім місіянерам?

Разважаючы над лёсам Пятра, арцыбіскуп падкрэсліў, што ў Бога «слабое можа стаць моцным», адзначыўшы моц Божага паклікання, якім Ён абдорвае чалавека: «Калі Бог кагосьці кліча — дае адпаведныя сілы, а голас Езуса настолькі моцны і прывабны, што людзі, якія чуюць яго, пакідаюць усё, як евангельскія рыбакі», — дадаў арцыбіскуп Тадэвуш.

Было адзначана, што кожны з нас з’яўляецца Пятром, які грашыць, але і Пятром, якому Езус прабачае і даручае сваю місію ў гісторыі збаўлення.

Таксама іерарх дадаў, што сучасны свет патрабуе і новых Паўлаў ХХІ стагоддзя, якія панясуць Евангелле новым народам.

Апостал Павел, нягледзячы на тое, што імя яго азначае «малы», стаў самым вялікім місіянерам, а ў сваёй пілігрымцы жыцця стаў самым вялікім апосталам.

Звяртаючыся да пілігрымаў напрыканцы гаміліі, Мітрапаліт Тадэвуш Кандрусевіч пажадаў ім «ісці з Езусам і несці Яго людзям, якія убачаць вас па дарозе».

«Вы будзеце ісці і, можа, хтосьці з сустрэчных запытае: а якая праўда вашага жыцця?» — заўважыў арцыбіскуп.

І пілігрымы, якія спяваюць песні пра Хрыста і да Хрыста і якія самі гэтыя песні складаюць, перакладаюць з іншых моў на сваю родную, трымаюць у руках гітару, усміхаюцца і вітаюцца з тымі, хто ім сустракаецца на шляху, прамовяць у адказ, а хутчэй і праспяваюць: «Езус – наш Пан, Езус – наш Цар, Езус – свету Валадар».

Аксана Ючкавіч,

фота Аляксандры Шчыглінскай