Святы Айцец Бэнэдыкт XVI завяршыў другую частку кнігі аб Езусе з Назарэта. Аб гэтым паінфармаваў штотыднёвік Апостальскай Сталіцы «L’оsservatore Romano» аўтар працы «Рабін размаўляе з Езусам» рабін Якаб Неўснер, якому Пантыфік удзяліў аўдыенцыю 18 студзеня 2010 г.
Манаскае жыццё становіцца лагічным і зразумелым, калі на яго паглядзець з пункту гледжання хрысціянства. Калі прызнаць факт існавання Бога (з усімі вынікаючымі следствамі), які кліча вызначаных людзей да асаблівай формы дзейнасці, то ў Яго намерах неабходна шукаць прычыну з’яўлення манаства.
«Езус вярнуўся ў моцы Духа ў Галілею і разышліся чуткі пра Яго па ўсёй ваколіцы. Ён навучаў ва ўсіх сінагогах, і ўсе Яго славілі. І прыйшоў Ён у Назарэт, дзе быў выхаваны, і ўвайшоў паводле свайго звычаю ў дзень суботні ў сінагогу, і ўстаў, каб чытаць. Яму падалі кнігу прарока Ісаі. Ён, разгарнуўшы кнігу, трапіў на месца, дзе было напісана: Дух Пана на Мне; бо Ён намасціў Мяне абвяшчаць добрую навіну ўбогім...».
17 студзеня 2010 г. Святы Айцец Бэнэдыкт XVI наведаў галоўную сінагогу Рыма. Падчас візіту Папа заклікаў хрысціян і юдэяў да супольнага сведчання аб першасным значэнні Бога для сённяшняга свету. Візіт Святога Айца ў рымскую сінагогу стаў першым за час яго Пантыфікату.
16 студзеня 2010 г. Святы Айцец Бэнэдыкт XVI быў удастоены звання ганаровага грамадзяніна старэйшага баварскага горада Фрайзінг (Германія), з якім напрацягу шматлікіх гадоў было цесна звязана жыццё Ёзафа Ратцынгера.
17 студзеня 2010 г., падчас наведвання галоўнай сінагогі Рыма, Святы Айцец Бэнэдыкт XVI аспрэчыў абвінавачванні ў тым, што Апостальская Сталіца не процідзейнічала знішчэнню яўрэяў у гады ІІ Сусветнай вайны. Пантыфік падкрэсліў, што ў гэты час Ватыкан дапамагаў яўрэям, здзяйсняючы садзейнічанне «ўтоенымі і незаўважнымі спосабамі».
«Пасля таго, як выдалі Яна, прыйшоў Езус у Галілею, прапаведуючы Евангелле Божае і кажучы, што настаў час і наблізілася Валадарства Божае: кайцеся і верце ў Евангелле. Праходзячы ж каля Галілейскага мора, убачыў Сымона і Андрэя, брата Сымона, якія закідалі сеткі ў мора, бо яны былі рыбакамі. І сказаў ім Езус: Ідзіце за Мною, і Я зраблю вас рыбакамі людзей. І, адразу пакінуўшы сеткі, яны пайшлі за Ім».
«Калі Езус пачуў, што Яна зняволілі, адышоў у Галілею. І, пакінуўшы Назарэт, прыйшоў і пасяліўся ў Кафарнауме прыморскім, у межах Забулона і Нэфталія. Так збылося сказанае прарокам Ісаям, які кажа: Зямля Забулонава і зямля Нэфталіева, на шляху марскім, за Ярданам, Галілея язычнікаў, народ, які сядзеў у цемры, убачыў святло вялікае, над жыхарамі краіны смяротнага ценю заззяла святло».
15 студзеня 2010 г. Святы Айцец Бэнэдыкт XVI удзяліў аўдыенцыю ўдзельнікам пленарнага пасяджэння Кангрэгацыі Веравучэння. Падчас сустрэчы Папа адзначыў, што у цэнтры задач гэтага ведамства павінны быць клопат аб хрысціянскай еднасці і адказ на выклікі біяэтыкі. Таксама Пантыфік заклікаў да прыняцця лефеўрыстаў у паўнату камуніі Касцёла і падкрэсліў, што рашэнне аб стварэнні персанальных ардынарыятаў для былых англіканаў не ідзе ў супярэчнасці з экуменізмам.
Святы Айцец Бэнэдыкт XVI завяршыў другую частку кнігі аб Езусе з Назарэта. Аб гэтым паінфармаваў штотыднёвік Апостальскай Сталіцы «L’оsservatore Romano» аўтар працы «Рабін размаўляе з Езусам» рабін Якаб Неўснер, якому Пантыфік удзяліў аўдыенцыю 18 студзеня 2010 г.
Манаскае жыццё становіцца лагічным і зразумелым, калі на яго паглядзець
з пункту гледжання хрысціянства. Калі прызнаць факт існавання Бога (з
усімі вынікаючымі следствамі), які кліча вызначаных людзей да асаблівай
формы дзейнасці, то ў Яго намерах неабходна шукаць прычыну з’яўлення
манаства.
Беларуская мова канае на сваёй уласнай тэрыторыі. Пытанні, хто вінаваты
ў гэтым, трэба адсунуць у бок. Трэба адмовіцца таксама ад недарэчных
спрэчак наконт таго, якое ведамства і калі павінна займацца гэтай
праблемай. Бо адказ тут відавочны: кожны чалавек добрай волі павінен
гэтым займацца.
«Езус вярнуўся ў моцы Духа ў Галілею і разышліся чуткі пра Яго па ўсёй ваколіцы. Ён навучаў ва ўсіх сінагогах, і ўсе Яго славілі. І прыйшоў Ён у Назарэт, дзе быў выхаваны, і ўвайшоў паводле
свайго звычаю ў дзень суботні ў сінагогу, і ўстаў, каб чытаць. Яму
падалі кнігу прарока Ісаі. Ён, разгарнуўшы кнігу, трапіў на месца, дзе
было напісана: Дух Пана на Мне; бо Ён намасціў Мяне абвяшчаць добрую навіну ўбогім...».
17 студзеня 2010 г. Святы Айцец Бэнэдыкт XVI наведаў галоўную сінагогу Рыма. Падчас візіту Папа заклікаў хрысціян і юдэяў да супольнага сведчання аб першасным значэнні Бога для сённяшняга свету. Візіт Святога Айца ў рымскую сінагогу стаў першым за час яго Пантыфікату.
16 студзеня 2010 г. Святы Айцец Бэнэдыкт XVI быў удастоены звання ганаровага грамадзяніна старэйшага баварскага горада Фрайзінг (Германія), з якім напрацягу шматлікіх гадоў было цесна звязана жыццё Ёзафа Ратцынгера.
17 студзеня 2010 г., падчас наведвання галоўнай сінагогі Рыма, Святы Айцец Бэнэдыкт XVI аспрэчыў абвінавачванні ў тым, што Апостальская Сталіца не процідзейнічала знішчэнню яўрэяў у гады ІІ Сусветнай вайны. Пантыфік падкрэсліў, што ў гэты час Ватыкан дапамагаў яўрэям, здзяйсняючы садзейнічанне «ўтоенымі і незаўважнымі спосабамі».
15 студзеня 2010 г. Святы Айцец Бэнэдыкт XVI удзяліў аўдыенцыю ўдзельнікам пленарнага пасяджэння Кангрэгацыі Веравучэння. Падчас сустрэчы Папа адзначыў, што у цэнтры задач гэтага ведамства павінны быць клопат аб хрысціянскай еднасці і адказ на выклікі біяэтыкі. Таксама Пантыфік заклікаў да прыняцця лефеўрыстаў у паўнату камуніі Касцёла і падкрэсліў, што рашэнне аб стварэнні персанальных ардынарыятаў для былых англіканаў не ідзе ў супярэчнасці з экуменізмам.
