Ксёндз Міхал Сапата быў цесна звязаны з Гродзенскай дыяцэзіяй, у якой у 1998 г. распачаў пастырскае служэнне. У перыяд з 2005 па 2011 гг. ён быў Генеральным вікарыем Гродзенскай дыяцэзіі. 

Біскуп Юзаф Станеўскі ўзначаліў пахавальную малітву на могілках у Цяжкавіцах. Іерарх перадаў спачуванні ад біскупа Гродзенскага Аляксандра Кашкевіча і ўсёй Гродзенскай дыяцэзіі, запэўніўшы ў малітве за памерлага святара. У сваім слове іерарх зазначыў, што кс. Міхал вызначаўся вялікай адвагай і стараннасцю, таму, калі выйшаў на пенсію, не хацеў быць звычайным рэзідэнтам пры якой-небудзь парафіі, але ў гэтым пажылым узросце адказаў на патрэбы Касцёла на Усходзе і паехаў у Беларусь. 

Біскуп Юзаф Станеўскі дадаў, што Касцёл на Гродзеншчыне шмат у чым удзячны прэлату з Польшчы. «Па нашай зямлі ён ступаў далікатна, з вялікім шанаваннем, але адважна, — сказаў біскуп. — Сляды яго добрых учынкаў трываюць да сёння. Яго асоба застанецца ў памяці святароў і вернікаў Касцёла на Гродзеншчыне, якому так верна і аддана служыў».

У свой час кс. Міхал Сапата такімі словамі распавядаў пра сваё прабыванне ў Беларусі:

 

«Кожны індывідуальна перажывае старасць і няма на яе, відаць, якогасьці ўніверсальнага спосабу. Мне ў гэтым дапамагае душпастырская праца. Практычна толькі 2-3 разы ў год я наведваю Польшчу, астатні час я ў Беларусі. Туга па радзіме ёсць, асабліва яна адчувальная пры набліжэнні святаў. Але прабыванне там [маецца на ўвазе Беларусь — рэд.] дае шмат задавальнення. Гэта таксама магчымасць і далей цешыцца запалам, польскасцю і верай людзей, якія жывуць у тым рэгіёне. 30 гадоў яны рэгулярна маліліся ў катэдры, не маючы святара…»

У катэдральным касцёле св. Францішка Ксаверыя ў Гродне 13 жніўня таксама маліліся за памерлага святара. Святую Імшу з удзелам шматлікіх вернікаў цэлебраваў пробашч парафіі кс. Ян Кучынскі.