Баляслаў Слосканс нарадзіўся ў 1893 г. у мястэчку Стэрньенэ Віцебскай губерніі (сёння — тэрыторыя Латвіі). Пасля заканчэння духоўнай семінарыі ў Санкт-Пецярбургу быў душпастырам парафій у Пецярбургу і наваколлі, а ў 1925 г. стаў пробашчам у Віцебску. У маі 1926 г. таемна атрымаў біскупскае пасвячэнне з рук папскага пасланца ў Маскве біскупа Мішэля Дарбіньі і прызначаны Апостальскім адміністратарам Магілёўскай Мітраполіі. У верасні 1927 г. у Магілёве быў арыштаваны, абвінавачаны ў шпіянажы і асуджаны на 3 гады ў Салавецкі канцлагер для святароў. Вызвалены ў верасні 1930 г., вярнуўся ў пачатку лістапада ў Магілёў, але праз тыдзень быў зноў арыштаваны і сасланы ў Сібір, адкуль у 1933 г. быў перададзены савецкімі ўладамі ў Латвію ў абмен на асуджанага там камуніста. Пасля гэтага больш не змог вярнуцца да свайго служэння ў Беларусі, быў прызначаны Апостальскім візітатарам для католікаў-эмігрантаў з СССР візантыйскага абраду. Памёр 18 красавіка 1981 г. у Бельгіі, у 1993 г. яго цела было перанесена ў латвійскі санктуарый у Аглоне. У 2000 г. распачаўся яго беатыфікацыйны працэс. 20 снежня 2004 г. Ян Павел ІІ падпісаў дэкрэт аб гераічнасці цнотаў біскупа Баляслава Слосканса.
6 мая 2012 г. Святы Айцец Бэнэдыкт XVI сустрэўся з вернікамі на малітве «Анёл Панскі». У прамове Папа звярнуўся да тэксту нядзельнага Евангелля, дзе Хрыстус параўноўваецца з вінаграднай лазой: «Я — сапраўдная вінаградная лаза, а Айцец мой — вінаградар» (пар. Ян 15, 1). 
Баляслаў Слосканс нарадзіўся ў 1893 г. у мястэчку Стэрньенэ Віцебскай губерніі (сёння — тэрыторыя Латвіі). Пасля заканчэння духоўнай семінарыі ў Санкт-Пецярбургу быў душпастырам парафій у Пецярбургу і наваколлі, а ў 1925 г. стаў пробашчам у Віцебску. У маі 1926 г. таемна атрымаў біскупскае пасвячэнне з рук папскага пасланца ў Маскве біскупа Мішэля Дарбіньі і прызначаны Апостальскім адміністратарам Магілёўскай Мітраполіі. У верасні 1927 г. у Магілёве быў арыштаваны, абвінавачаны ў шпіянажы і асуджаны на 3 гады ў Салавецкі канцлагер для святароў. Вызвалены ў верасні 1930 г., вярнуўся ў пачатку лістапада ў Магілёў, але праз тыдзень быў зноў арыштаваны і сасланы ў Сібір, адкуль у 1933 г. быў перададзены савецкімі ўладамі ў Латвію ў абмен на асуджанага там камуніста. Пасля гэтага больш не змог вярнуцца да свайго служэння ў Беларусі, быў прызначаны Апостальскім візітатарам для католікаў-эмігрантаў з СССР візантыйскага абраду. Памёр 18 красавіка 1981 г. у Бельгіі, у 1993 г. яго цела было перанесена ў латвійскі санктуарый у Аглоне. У 2000 г. распачаўся яго беатыфікацыйны працэс. 20 снежня 2004 г. Ян Павел ІІ падпісаў дэкрэт аб гераічнасці цнотаў біскупа Баляслава Слосканса.
4 мая Бэнэдыкт XVI прыняў даверчыя граматы ад новых паслоў, якія будуць прадстаўляць Арменію, Ірландыю, Малайзію, Фіджы і Эфіопію пры Святым Пасадзе. У прамове да іх Святы Айцец падкрэсліў неабходнасць хуткага рэагавання на выклікі, бо планета стала зусім «маленькай», дзякуючы сродкам камунікацыі. 
15 ліпеня Святы Айцец Бэнэдыкт XVI наведае мястэчка Фраскаці каля Рыма. Тут раніцай Пантыфік узначаліць літургію, а пасля накіруецца ў рэзідэнцыю ў Кастэль Гандольфа, каб апоўдні ўзначаліць малітву «Анёл Панскі».
«У адказ на давер Святога Айца адносна майго служэння ў Пінскай дыяцэзіі я выказваю сваю пашану да яго, сваю сыноўскую адданасць, абяцаю верна служыць Богу і Касцёлу, вернікам Пінскай дыяцэзіі і тым, хто яшчэ шукае Бога», — адзначыў новапрызначаны біскуп Пінскай дыяцэзіі Антоні Дзям’янка ў інтэрв’ю для Catholic.by.
«Мюнхенец у Рыме» — пад такой назвай у Лейпцыгу выйшла кніга жартаў, вясёлых эпізодаў з рымскага жыцця Пантыфіка. Аўтарам з’яўляецца Бернхард Мюллер-Хюльзебуш.
3 мая Святы Айцец Бэнэдыкт XVI наведаў факультэт медыцыны і хірургіі імя Агастына Джэмэллі Каталіцкага ўніверсітэта Найсвяцейшага Сэрца, які знаходзіцца ў Рыме і больш вядомы як паліклініка «Джэмэллі».
Святы Айцец Бэнэдыкт XVI зрабіў ахвяраванне ў памеры 250 тысяч долараў на Брытанскі ардынарыят для англіканаў, якія перайшлі ў Каталіцкі Касцёл. Кіраўнік гэтай структуры, былы англіканскі біскуп кс. прэлат Кейт Ньютан, адзначыў, што дар Папы паспрыяе стабільнасці ардынарыята.
