Адрас: вул. Полацкая, 8 222320 г.п. Радашковічы Маладзечанскі р-н Мінская вобл. Рэспубліка Беларусь
Тэл.: 8 01773 9 55 73 пЗ гісторыі парафіі
Св. Імша ў нядзелю — 10.00, 18.00
Св. Імша ў будні:
пн, ат, ср, сб — 09.00
чц, пт — 18.00
лдЗ гісторыі парафіі
Парафія ўзнікла ў 1447 г., сучасны касцёл, у якім быў ахрышчаны Янка Купала, пабудаваны ў 1855–1860 гг., зачынены ўладамі ў 1946 г., адноўлены ў 1990 г.
Палачаны — парафія Св. Роха
Фота А. Дыбоўскага
Адрас: вул. Савецкая, 98 222312 в. Палачаны Маладзечанскі р-н Мінская вобл. Рэспубліка Беларусь
Барталамей (што па-габрэйску азначае сын Таламея ці сын аратая), хутчэй за ўсё, меў імя Натанаэль. Ён нарадзіўся на пачатку І ст. у Кане Галілейскай, а да Хрыста яго прывёў апостал Філіп. Пасля ўваскрасення Збаўцы Барталамей абвяшчаў Евангелле ў Арменіі, Месапатаміі і Індыі, аздараўляючы хворых і апантаных. Апостал быў забіты ў сярэдзіне І ст.: з яго жыўцом садралі скуру. Святы Барталамей з’яўляецца апекуном шахцёраў і мяснікоў, а таксама яго заступніцтва просяць пры нервовых і скурных хваробах.
Нарадзіўся ў Рыме ў 540 г. у знакамітай сенатарскай сям’і і ва ўзросце 32 гадоў стаў прэфектам Вечнага Горада. Праз нейкі час ён пакінуў пасаду і ўступіў у кляштар, заснаваны ў яго радавым палацы. У саракагадовым узросце прыняў пасвячэнне дыяканату з рук Папы Пелагія ІІ і на працягу сямі гадоў выконваў абавязкі нунцыя пры двары цэзара ў Канстанцінопалі. У 590 г. Грыгорый быў выбраны Папам. Падчас яго пантыфікату да Касцёла былі далучаныя тры вялікія народы: прынялі хрысціянства англічане, а таксама былі навернутыя з арыянскай ерасі лангабарды і іспанцы. 
Старшыня Папскай Рады «Справядлівасць і мір» кардынал Рэнато Рафаэле Марціно паведаміў пра падрыхтоўку Апостальскай Сталіцай дакумента на тэму беднасці.
Аўгустын нарадзіўся 13 лістапада 354 г. у Тагасце ў Нумідыі (сучасны Алжыр). Яго бацька быў паганінам, а маці, святая Моніка, хрысціянкай, якая выхоўвала траіх сваіх дзяцей у веры. Аднак падчас вучобы ў Карфагене Аўгустын адышоў ад Хрыста: ён паддаўся ўплыву маніхейскай секты і жыў у пазашлюбным саюзе з жанчынаю, ад якой у яго нарадзіўся сын Адэадат. Маці Моніка вельмі перажывала за Аўгустына, нястомна спадарожнічала яму паўсюль, куды б ён ні пераязджаў, сваімі словамі і малітвамі ўвесь час спрабуючы навярнуць сына. 
27 жніўня 2008 г. у Ватыкане Бэнэдыкт XVI прамовіў чарговую катэхэзу, прысвечаную жыццю і дзейнасці святога Паўла, з нагоды святкавання Года Апостала Народаў. «Святы Павел з’яўляецца прыкладам абвяшчэння Евангелля сённяшняму свету», — падкрэсліў Святы Айцец падчас агульнай аўдыенцыі ў зале Паўла VI. 
Моніка, маці святога Аўгустына Гіпонскага, нарадзілася ў 331 г. у Тагасце (Алжыр). Яна ў маладым узросце выйшла замуж і навярнула свайго мужа-язычніка ў хрысціянства. У іх было трое дзяцей, якіх Моніка выхоўвала ў хрысціянскай веры. Яна вельмі перажывала за свайго сына Аўгустына, калі бачыла, як ён падчас вучобы ў Карфагене пачаў аддаляцца ад Хрыста і не рэагаваў на просьбы маці прыняць хрост.
Пасля свайго абрання на Пятрову Сталіцу Ян Павел І адразу здабыў сімпатыю свету. Ён выйшаў прывітаць вернікаў з перакрыўленай белай піускай на галаве, з усмешкаю дзіцяці, якое «бездапаможна» разводзіць рукамі ў лоджыі базылікі святога Пятра і нібы хоча сказаць: «Паглядзіце, што са мною зрабілі».
Барталамей (што па-габрэйску азначае сын Таламея ці сын аратая), хутчэй за ўсё, меў імя Натанаэль. Ён нарадзіўся на пачатку І ст. у Кане Галілейскай, а да Хрыста яго прывёў апостал Філіп. Пасля ўваскрасення Збаўцы Барталамей абвяшчаў Евангелле ў Арменіі, Месапатаміі і Індыі, аздараўляючы хворых і апантаных. Апостал быў забіты ў сярэдзіне І ст.: з яго жыўцом садралі скуру. Святы Барталамей з’яўляецца апекуном шахцёраў і мяснікоў, а таксама яго заступніцтва просяць пры нервовых і скурных хваробах. 
Джузепе Сарто, будучы Папа Пій Х, нарадзіўся 2 чэрвеня 1835 г. на поўначы Італіі ў беднай сям’і. Ён прыняў святарскае пасвячэнне і ў 1884 г. стаў біскупам Мантуі, а праз адзінаццаць гадоў — патрыярхам Венецыі і кардыналам. 4 жніўня 1903 г. ён быў абраны Папам і з самага пачатку свайго пантыфікату праявіў сябе як душпастыр і рэфарматар: выступаў за тое, каб дзеці прымалі Першую святую Камунію як мага раней, падтрымліваў часты ўдзел у Эўхарыстыі, рэфармаваў рэлігійнае жыццё духавенства і вернікаў, паспрыяў паляпшэнню падрыхтоўкі святароў, аднавіў грыгарыянскі харал, Рымскі Імшал, Брэвіярый і каляндар. 
