«Гісторыя беларускага народа сведчыць аб тым, што ён заўсёды знаходзіў мірныя шляхі для вырашэння ўзнікаючых праблем. У сувязі з гэтым заклікаю дзяржаўную ўладу і яе апанентаў, а таксама грамадскія арганізацыі і людзей розных поглядаў да канструктыўнага дыялогу...».

«Пайшоў, абмыўся і прыйшоў відушчы».

Аляксандр задае наступнае пытанне: «У Бібліі сустракаюцца выразы “народ ізраэльскі” і “народ габрэйскі”. У чым іх розніца?» Сапраўды, чытаючы Святое Пісанне, а асабліва Стары Запавет, можна сустрэць два тэрміны: народ Ізраэля (даслоўна — «сыны Ізраэлевы») і народ габрэйскі («габрэі).

Езус, усклікаючы з крыжа «Божа мой, Божа мой», выкарыстоўвае арамейскае слова «Элаі» ці габрэйскае «Элі». Гэта больш строгая форма звароту да Бога. Пераход ад блізкага Абба ў садзе да строгага Элі з крыжа жахлівы. Зведаная Езусам пакінутасць выяўляецца не толькі ў Яго крыку, не толькі ў радку псальма, які Ён выбраў, але таксама ў гэтым слове «Элаі».

За дзевяць месяцаў да Божага Нараджэння Касцёл адзначае ўрачыстасць Звеставання Пана. Гэта дзень, у які Арханёл Габрыэль абвясціў дзяўчыне Марыі аб тым, што яна стане Маці Бога, і ў гэты дзень пад яе сэрцам з’явіўся Хрыстус.

«Вось зачнеш ва ўлонні сваім і народзіш Сына».

І вось той спрыяльны момант: Езус, праходзячы побач, убачыў гэтага сляпога чалавека, убачыў не толькі яго, але моцную веру і жаданне аздараўлення і таму без лішніх дыскусій Езус, зрабіўшы бруд са сліны і дакрануўшыся ёю да вачэй сляпога, сказаў яму, каб той пайшоў ды абмыўся ў сілаамскай купальні.