19 снежня ў касцёле свв. Сымона і Алены ў Мінску прайшла святая Імша для студэнтаў і выкладчыкаў «Мінскага тэалагічнага каледжа імя св. Яна Хрысціцеля», а таксама для катэхетаў Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі.

Пасля Імшы, якую цэлебраваў Мітрапаліт Мінска-Магілёўскі арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч, адбылася аплаткавая сустрэча.

У гаміліі іерарх заахвоціў прысутных не сумнявацца ў Божай моцы і давяраць Богу, будучы сведкамі Яго прыйсця: «Ад нас саміх залежыць, ці пазнае свет Бога і ці даверыцца Яму. Бо Бог дзейнічае праз іншых. Кожны з нас атрымаў ад Бога шматлікія дары, якія дазваляюць нам выканаць Божы план і дапамагчы іншым наблізіцца да Хрыста».

Арцыпастыр заклікаў катэхетаў і студэнтаў Тэалагічнага каледжа быць пратаганістамі св. Яна Хрысціцеля — прыкладам веры для іншых.

Цалкам тэкст гаміліі тут››

«Студэнты Тэалагічнага каледжа рыхтуюцца быць тымі, хто павінен будзе стаць у авангардзе барацьбы за прысутнасць Бога ў сучасным свеце і ў жыцці сучаснага чалавека. Веды і практыка духоўнага жыцця, якія вы атрымліваеце ў каледжы, не могуць быць закапаны, але павінны быць выкарыстаны».

«Гэта ваша заданне — несці праўду Евангелля да людзей», — адзначыў іерарх.
Пасля святой Імшы ў дольным касцёле прайшла сустрэча катэхетаў Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі і студэнтаў Тэалагічнага каледжа з арцыбіскупам і дзяленне аплаткай.

На пачатак сустрэчы студэнты каледжа падрыхтавалі калядную сцэнку, паказаўшы біблійныя моманты, якія распавядаюць пра нараджэнне Езуса. Сярод прысутных у зале было і нямала выпускнікоў Тэалагічнага каледжа.

З некаторымі з іх пагутарыў журналіст Catholic.by.

«Маё жыццё пасля сканчэння каледжа змянілася, можна сказаць, адразу, бо мне прапанавалі весці катэхезу ў дзяцей у мінскай парафіі Маці Божай Ружанцовай у Лошыцы, — адзначае Алена Лубінская, адна з самых першых выпускнікоў Тэалагічнага каледжа (тады — Цэнтра падрыхтоўкі катэхетаў). — Спачатку было крыху складана, бо вучыць маленькіх дзяцей — вялікая адказнасць, але цяпер, праз тры гады выкладання рэлігіі дзецям, я разумею, што мая задача — пасеяць гэтае зерне, даручаючы яго Пану Богу. А як гэтае зерне будзе дзейнічаць у дзецях — гэта ўжо справа Духа Святога».

Алена адзначае, што веды, атрыманыя ёю ў свой час на занятках, падобна да ўніверсітэцкіх ведаў — захоўваюцца ў падсвядомасці, аднак канспекты з часоў вучобы ў Цэнтры катэхетаў яна перачытвае і дагэтуль.

На фота: Дырэктар «Мінскага тэалагічнага каледжа імя св. Яна Хрысціцеля» кс. д-р Ян Крэміс і адна з выкладчыц каледжа с. Часлава Навіцкая USJK

Муж Алены таксама вучыўся разам з ёй, і Цэнтр падрыхтоўкі катэхетаў яны скончылі разам, таму, як прызнаецца жанчына, у іх сям’і заўсёды ёсць з кім параіцца.

Марына Манкувене і Марыя Акулік скончылі Тэалагічны каледж у 2014 г., і кожная з іх прызнаецца, што вучоба не прайшла дарма. Сёння Марына працуе катэхеткай у Заслаўі, а Марыя — у Бараўлянах.

На фота ўверсе: катэхеты Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі разам з арцыбіскупам Тадэвушам Кандрусевічам 

Марына Манкувене па адукацыі настаўніца, таму, паводле яе слоў, праца з дзецьмі на ўроках рэлігіі давалася ёй лягчэй. Яшчэ падчас вучобы ў каледжы жанчына спалучала яе з практыкай, працуючы катэхеткай пры парафіі.

Для Марыі Акулік вучоба ў каледжы таксама стала адным з адметных часоў яе жыцця: за час вучобы дзяўчына выйшла замуж і нарадзіла дзіця. Увесь гэты час Марыя наведвала заняткі і здавала сесіі, не перарываючы вучобу.

«Памятаю, калі ехала на заняткі па суботах, то пакідала мужу цыдулкі: калі, чым і як карміць дзіця, — з усмешкай прыгадвае маладая маці. — 30 мл вады, 3 лыжкі сумесі — гэта на сняданак, затым асобна пісала, чым карміць на абед. Абедзве нашы бабулі тады працавалі, таму муж сядзеў з сынам адзін. Але мы справіліся. Я была старастай у групе, якую лічу падарункам ад Бога, настолькі мы былі дружнымі. Сумую па тых часах, таму пры кожнай магчымасці рада сустрэцца з былымі аднагрупнікамі. Падтрыманне сяброўскага духу сярод катэхетаў — важная справа».

Сястра Яна Аляксеева CSSH з супольнасці сясцёр св. Ядзвігі ў Слуцку cёлета толькі паступіла ў каледж, але ўжо паспела ацаніць узровень навучання і перспектывы.

«Я пакуль толькі на першым курсе, яшчэ не ведаю, якія дысцыпліны чакаюць мяне далей, але і тэалогія, і філасофія, і Святое Пісанне — усё патрэбна для фармавання будучага катэхета, — прызнаецца манахіня. — У каледж я прыйшла, каб паглыбіць свае веды пра Бога і Касцёл, стаць больш дасведчанай у пытаннях вучэння Касцёла і ў будучыні стаць добрай дарадчыцай у гэтых справах».

Манахіня дадае, што яе выбралі старастай у групе, і гэты факт адыгрывае сваю ролю — часам аднагрупнікі падыходзяць за парадай не толькі па вучобе, але і ў духоўным плане.

«Евангелізацыя і прыклад апостальства вельмі важныя для мяне. Я вельмі хацела б рэалізаваць свае веды не толькі на занятках рэлігіі з дзецьмі, але і ў жыцці ў цэлым. Таму вучоба тут — гэта неабходнасць».

***

Шмат віншаванняў і прыемных слоў выказалі ў гэты дзень адзін аднаму катэхеты, студэнты Тэалагічнага каледжа і іх выкладчыкі. А назіраць за тым, як зіхацяць твары тых, з кім ламаюцца аплаткай, — гэта неверагоднае адчуванне.

Ілья Лапато,
Фота Аляксандры Шчыглінскай