11 лютага, ва ўспамін Маці Божай з Лурд, адзначаецца Сусветны дзень хворага. У гэты дзень у святынях можна атрымаць сакрамэнт намашчэння хворых. У чым яго сутнасць і якім асобам удзяляецца намашчэнне хворых — чытайце ніжэй.

• Гэты сакрамэнт можна паўтараць, калі хворы пасля прыняцця намашчэння выздаравеў і пазней захварэў зноў, а таксама калі падчас той жа працяглай хваробы адбываецца значнае пагаршэнне.
• Перад аперацыяй можна ўдзяліць святое намашчэнне, калі гэта аперацыя выклікана небяспечнай хваробай.
  
• Асобам у састарэлым узросце, сілы якіх вельмі аслаблі, таксама можна ўдзяліць святое намашчэнне, нават калі ім не пагражае небяспечная хвароба.
  
• Дзецям таксама ўдзяляецца святое намашчэнне ўжо тады, калі яны дасягнулі такой ступені ўсведамлення, што гэты сакрамэнт можа іх умацаваць. У выпадку няўпэўненасці, ці дасягнулі яны належнага ўсведамлення, сакрамэнт трэба ўдзяліць.
  
• Хворым, якія страцілі прытомнасць ці знаходзяцца ў несвядомым стане, трэба ўдзяліць сакрамэнт, калі ёсць верагоднасць, што, будучы ў поўнай свядомасці, яны як вернікі прасілі б аб гэтым.
• Нельга ўдзяляць сакрамэнт намашчэння хворых тым, хто ўпарта трывае ў яўным цяжкім граху.

Касцёл заахвочвае вернікаў, каб «яны самі прасілі аб намашчэнні адразу, калі настане адпаведны час». «Няхай прымаюць яго з поўнай верай і шчырай адданасцю, няхай не паддаюцца благому звычаю адкладаць прыняцце сакрамэнту. Усім, хто дапамагае хворым, трэба растлумачыць сутнасць гэтага сакрамэнту», — адзначаецца ў «Парадку намашчэння хворых і пастырскай апекі над імі».