«Ілля ўжо прыйшоў і не пазналі яго».

У новым выпуску праграмы аўтары разважаюць над тэмай Адвэнту, імкнучыся паказаць, чаму для католікаў гэты перыяд з’яўляецца часам радаснага чакання Хрыста.

«Апостальская Сталіца і Ісламская Рэспубліка Маўрытанія, жадаючы забяспечыць сяброўскія ўзаемаадносіны, вырашылі на аснове агульнай згоды ўсталяваць дыпламатычныя адносіны, на ўзроўні Апостальскай нунцыятуры Святога Пасаду і Пасольства Ісламскай Рэспублікі Маўрытанія», — гаворыцца ў афіцыйнай заяве Ватыкана.

У Ватыкане ўпершыню ў гісторыі з’явілася асацыяцыя, якая аб’яднала жанчын, што працуюць у горадзе-дзяржаве і Апостальскай Сталіцы і звязаных з імі ўстановах — Associazione Donne in Vaticano.

Многія з нас маюць праблемы з малітвай. Адны гадамі не бачаць яе вынікаў, другія мучаюцца ад таго, што не ўмеюць як след маліцца, трэція дакараюць сябе за тое, што так і не наблізіліся да Пана Бога. Мабыць, кожнаму варта і надалей шукаць ісціну, не стамляючыся задаваць пытанні і сабе, і іншым.

Езус, ставячы сёння ў цэнтр асобу Яна Хрысціцеля, хоча кожнаму з нас задаць некалькі пытанняў. Якая ў нас вера і ці жывём мы ёю кожны дзень? Ці імкнёмся да Божага Валадарства, у якім нават найменшы з’яўляецца большым за Яна Хрысціцеля?

Некалькі манахінь з Супольнасці Найсвяцейшага Сэрца Пана Езуса падчас паездкі на аўтамабілі запісалі сваю версію перадачы «Караоке аўто», дзе вядучы «выпадкова сустракае» на вуліцах ЗША зорак эстрады і падвозіць іх, спяваючы разам з імі песні.

Трэцяя нядзеля Адвэнту – нядзеля радасці, сапраўднай радасці Божай, якая сёння напаўняе нашы сэрцы. Радасць вынікае з таго, што паступова мы набліжаемся да свята Божага Нараджэння і верым, што сам Бог прыйдзе ў хвале, каб нас збавіць.

Ужо шмат гадоў супольнасць братоў з Тэзэ прымае бежанцаў, аднак у мінулым годзе ўпершыню да іх трапіла першая група мусульман. Гэта даўнія жыхары лагера для бежанцаў у Кале (паўночная Францыя), ліквідаванага французскім урадам.