Навяртанне |
Усяго патроху |
17.01.2016 00:00 |
Чалавек умее хутка прызвычайвацца. І няма вялікай розніцы, ці гэта нешта простае, штодзённае, як праца, вучоба ці атмасфера, у якой ён жыве, ці нешта незвычайнае, такое, як моцныя эмоцыі, рызыкоўныя абставіны, надзвычайныя падзеі, цуды... Раней ці пазней усё гэта стане чымсьці звычайным, перастане здзіўляць, а нават можа пазбавіць ахвоты. Хіба кожны неаднойчы заўважаў, што тая ці іншая рэч або справа моцна захаплялі, калі былі яшчэ чымсьці тым, да чаго трэба імкнуцца, дзеля чаго працаваць і прыносіць ахвяры, але калі гэтае нешта ты ўжо трымаеш у руках, яно ўжо не такое цікавае. Яно стала звычайным, і ўжо няма тых моцных пачуццяў, якія былі раней. Што такое навяртанне? Напэўна, гэта калі ты адышоў ад чагосьці, а потым, зразумеўшы яго сапраўдную вартасць і патрэбу, зноў вяртаешся да гэтага. Калі казаць пра навяртанне хрысціяніна, то гэтае навяртанне адбываецца штодня. Бо чалавек хутка прызвычайваецца. Калі пачынаеш абмяжоўваць справы веры на карысць іншых патрэб і абавязкаў, з часам яна становіцца чымсьці размытым, перастае захапляць, цікавіць, здзіўляць і... проста перастае быць нечым важным. Калі вера праяўляецца толькі ў пабожных практыках час ад часу, без пастаяннага паглыблення, узмацнення, новых адкрыццяў – то звычайна гэтая сфера жыцця, хоць насамрэч з'яўляецца самай важнай, бо менавіта яна надае жыццю сапраўдны сэнс, усё больш становіцца чымсьці другасным. Эрнэст Мікалайчык |