Калісьці давялося мне папрацаваць некалькі дзён у кніжным намёце з рэлігійнай літаратурай. Кожны дзень да нас прыходзіў інтэлігентнага выгляду мужчына, нічога не набываў, прыходзіў проста паразмаўляць. Падыскутаваць пра Бога.

Эгаізм — сябелюбнасць, перавага сваіх асабістых інтарэсаў над інтарэсамі іншых, грэбаванне імі.

Усё змянілася. У постапакаліптычным горадзе шэрасці цяпер кожны займае чужое месца.

Ну што, дзеткі, хочаце казачку? Сядайце тады, слухайце. Аднойчы пастыр вёў свой статак. Прывёў на пашу, кажа: «Ну вось тут вам добра будзе». З гэтага ўсё і пачалося.

Народная мудрасць кажа, што калі жанчына не мае рацыі, то лепей папрасіць у яе прабачэння. Гэта, канешне, жарт. А калі сур'ёзна, то як часта мы просім прабачэння? Ці кожны раз, калі правінімся?

Любоў збліжае людзей, а пажадлівасць і чужалоства драматычна аддаляюць іх адно ад аднаго. А потым, аддаляюць іх ад Бога, — кажа псіхолаг кс.Марэк Дзевецкі, з якім размаўляе Марта Яцукевіч.

Я не веру, што жонкі не любяць мужоў, але пачынаю падазраваць, што дзяцей любяць больш. Хоць і дзіўна гэта гучыць: любіць больш альбо менш.

Перш чым вучыцца малітве, мы павінны задаць сабе простае, але важнае пытанне. Ці хачу я маліцца? Ці хачу я ад духоўнага жыцця чагосьці большага, чым прыходзіць на Імшу час ад часу — прынамсі раз у тыдзень? Станоўчы адказ на гэтае пытанне дае надзею, што Хтосьці можа дапамагчы нам у дасягненні гэтых жаданняў.

Вы ведаеце, што Бог нас любіць? Чулі, што Ён добры і хоча, каб усе былі шчаслівымі? Часта ўзгадваю пра гэта ў розных сітуацыях. Вось, напрыклад, як вы думаеце, чаго Бог больш хоча – каб я не еў сёння каўбаскі ці каб я быў шчаслівы? Напэўна, каб быў шчаслівы. Таму з'ем каўбаску. А яшчэ нядаўна прыснілася мне, што я хачу развесціся са сваёю жонкаю і ажаніцца з іншай. Чаго Бог больш хоча – каб я тупа выконваў літару закону ці каб я быў шчаслівы? Канешне, каб быў шчаслівы. А паколькі шчасце маё я бачу з іншай жанчынай... Што такое, дарагая? Чаму ў цябе ў руках патэльня? Супакойся, гэта быў толькі сон!

Апошнім часам баба Нюра часта чула галасы нібы з неба. Вось і цяпер, задумаўшыся пра нешта, пад гоман застолля раптам пачула:

Дзеці, як вядома, гэта не толькі кветачкі жыцця, але часам і сапсаваныя нервы дарослых. Дзеці ў касцёле — не выключэнне. Кожны час ад часу становіцца сведкам ці ўдзельнікам сітуацыі, калі неспакойнае дзіця сваімі паводзінамі перашкаджае вернікам маліцца падчас святой Імшы. Па­-рознаму ў гэтых сітуацыях рэагуюць і бацькі: ад спробаў жорстка падавіць «бунт на караблі» да здзіўлення незадаволенасцю дарослых — яно ж малое, што вы ад яго хочаце?

Апошняя праца Дарэна Аранофскі “Ной: абраны Богам” не з’яўляецца дакладнай адаптацыяй гісторыі, вядомай нам з Бібліі. Але насуперак крытычным меркаванням гэта і не пусты камерцыйны фільм класа “В”. Фільм схіляе да разважання аб тым, што азначае, што Бог даў чалавеку ў валоданне зямлю, і на чым грунтуецца нашая адказнасць за cтварэнне.

Займальная інфармацыя пра каталіцкі тролінг у сацыяльных сетках. Пытанні, на якія можаш знайсці адказы: дзе ён найбольш сустракаецца, як на яго рэагаваць і ці трэба з ім змагацца? А можа я сам адзін з іх?

З малітвы робяць вялікае мастацтва, штосьці надзвычайнае. Пры такім падыходзе яна здаецца складанай, вельмі цяжкай, а па сутнасці малітва можа быць справай вельмі лёгкай.

Думаць балюча. Бо гэта значыць — штодня змагацца са злом, спакусамі і грахом, змагацца з сабой, уласным эгаізмам і абыякавасцю, браць адказнасць за сваё жыццё, паводзіны і словы перад людзьмі і Богам.