Біскуп Віцебскі ўзначаліў рэквіем па ахвярах Вялiкай Айчыннай вайны |
Беларусь - Віцебская дыяцэзія |
03.07.2012 15:57 |
Урочышча гэта мае трагічную гісторыю. Сюды 27–29 чэрвеня 1944 года фашысты зганялі людзей і расстрэльвалі іх. Ахвярамі сталі 600 мірных жыхароў навакольных вёсак, а таксама 200 ваеннапалонных італьянцаў. Біскупа Віцебскага Уладзіслава Бліна вернікі разам з пробашчам кс. Раманам Мурзічам віталі ля парафіяльнага касцёла. Народнай песняй высокага госця вітаў і вядомы ў раёне ансамбль «Раніца». Ва ўрочышчы Ходараўка адбылася сустрэча іерарха са старшынёю Докшыцкага райвыканкама Алегам Пінчуком. На ўрачыстую Імшу прыбылі ветэраны Вялікай Айчыннай вайны, старэйшыя людзі з навакольных вёсак, якія памятаюць жахлівыя падзеі таго часу, моладзь, вучні і настаўнікі, а таксама кіраўнікі трох школ, што знаходзяцца на тэрыторыі парафіі, — Сітцаўскай і Параф’янаўскай сярэдніх і Заборцаўскай базавай школы. Быў запрошаны духавы аркестр з полацкай вайсковай часці 5530. Прысутнічалі супрацоўнікі беларускага тэлебачання і раённай газеты «Родныя вытокі». Жалобнае набажэнства, якое разам з біскупам Віцебскім канцэлебравалі кс. Раман Мурзіч і кс. Юрый Бараўнёў, суправаджалася спевам парафіяльнага хору. У гаміліі іерарх казаў пра трох маці: пра маці кожнага з нас, якая нарадзіла і выхавала нас, пра нашу маці-зямлю і Маці Божую, якая з’яўляецца нашай заступніцай у небе. Пасля Імшы адбылося асвячэнне новага крыжа, што быў змайстраваны пробашчам і вернікамі Парафіянава, і ўскладанне вянкоў да помніка ахвярам фашызму, ля якога ўвесь час змянялася ганаровая варта. Пра гістарычныя падзеі і стварэнне мемарыяла «Ходараўка» прысутныя пачулі ад старшыні Сітцаўскага сельвыканкама Ізабэлы Януковіч. Пра жахлівыя падзеі далёкага 44-га года на тэрыторыі мясцовага сельсавета нагадалі таксама зачытаныя творы, а асаблівы настрой стварала выступленне духавога аркестра. З заміраннем сэрца прысутныя слухалі шчырыя, прачулыя радкі верша «Ходараўка» Марыі Дзюбак у выкананні аўтара і ўрыўкі з яе паэмы «Маёвая малітва», бліскуча прадэкламаваныя намеснікам дырэктара па выхаваўчай рабоце Сітцаўскай школы Наталляй Калядой. У многіх на вачах былі слёзы. Гэта быў ціхі сонечны летні дзень. Так хацелася б захаваць гэту цішыню на Зямлі і супакой у сваіх сэрцах. Ад усіх вернікаў парафіянаўскай парафіі і ад сябе асабіста хачу выказаць шчырыя словы ўдзячнасці кс. Раману Мурзічу за выдатную арганізацыю ўрачыстасці, за тое, што ён сваю светлую душу ўкладвае ў цудоўныя справы — справы нашай памяці і веры, справы нашага духоўнага абнаўлення. Марыя Дзюбак |
Фотарэпартаж |