Больш за 20 тысяч нарачоных чакаецца 14 лютага на плошчы св. Пятра на сустрэчы з Папам Францішкам, праінфармавала Папская рада па справах сям’і. Аб удзеле ў сустрэчы ўжо паведамілі прадстаўнікі 28 краін.
Не сакрэт, што сучасны выгляд Дня святога Валянціна — гэта камерцыйны праект, які прыносіць добры прыбытак бізнесменам, а для звычайных абывацеляў — гэта нагода проста павесяліцца. Для многіх закаханых гэты дзень становіцца ледзь не адзіным момантам у годзе, калі яны імкнуцца неяк адмыслова падкрэсліць блізкай асобе, як моцна яе кахаюць.
Сярод нас няма двух аднолькавых людзей, мы ўсе асаблівыя ў вачах Бога. Кожны прыходзіць з асабістымі перажываннямі, просьбамі, падзякамі. Але ўсіх нас яднае Хрыстус. Падчас Эўхарыстыі Ён кожнага ўмацуе і адорыць спакоем.
11 лютага, ва ўспамін Найсвяцейшай Панны Марыі з Люрда і ў Сусветны дзень хворых, у капліцы благаслаўлёных глыбоцкіх мучанікаў у раённай бальніцы ў Глыбокім адбылася Імша. Таксама ў гэты дзень была асвечана адна з палат шпіталя, рамонт якой быў зроблены дзякуючы дабрачыннаму каталіцкаму таварыству “Карытас” глыбоцкай парафіі Найсвяцейшай Тройцы.
Задумацца, ці з’яўляецца ўдзел у Эўхарыстыі нечым большым, чым проста святочным момантам, традыцыяй або нагодай адчуць сябе ў парадку адносна Бога, запрасіў вернікаў падчас агульнай аўдыенцыі 12 лютага Папа Францішак. Паводле Святога Айца, “існуюць вельмі канкрэтныя сігналы” для таго, каб зразумець сваё перажыванне Эўхарыстыі.
Адказнасць з'яўляецца адным з вельмі важных накірункаў выхавання. Бацькі мараць, каб іх дзеці выраслі адказнымі, самастойнымі людзьмі, якія ўмеюць рабіць выбар, прымаць рашэнні і кіраваць сваім жыццём. На жаль, аднак, вельмі часта мае месца супрацьлеглая карціна: дзеці вырастаюць несамастойнымі, інфантыльнымі, безадказнымі, яны баяцца ці проста не хочуць прымаць ніякіх рашэнняў, займаюць пасіўную пазіцыю, - а ўсе клопаты, звязаныя з іх існаваннем, даручаюць, як і ў дзяцінстве, бацькам. Пераломным момантам у развіцці дзяцей становіцца, як правіла, падлеткавы (пераходны) узрост, падчас якога нават тыя праявы адказнасці, якія ў дзіцяці былі, агрэсіўна разбураюцца бунтуючым маладым чалавекам. У выніку людзі часта скардзяцца псіхолагам ці проста сябрам: «Быў жа залаты хлопчык: у хаце прыбіраў, урокі рабіў, з вуліцы ў час прыходзіў... Стукнула 13 гадоў — як яго падмянілі! Лаецца, пачаў паліць, звязаўся з дрэннай кампаніяй, дома не начуе, школу прагульвае, абмеркаваць сітуацыю не жадае».
Цяжка выпраўляцца ў дарогу, калі не ведаеш, дзе яна скончыцца. З абжытага месца, з прыемнага кола знаёмых рэчаў, адрываючыся ад людзей, з якімі паспеў пасябраваць, Цяжка паверыць, што трэба ўцякаць, калі навокал усё выглядае бяспечным. І людзі, як людзі, і ціхія зоркі, і ласкавае сонца, і хлеба хапае...
Студэнцкае жыццё Катэхетычнага каледжа імя Зыгмунта Лазінскага ў Баранавічах багата традыцыямі. І нягледзячы на тое, што людзі, якія іх пачыналі, даўно скончылі сваё навучанне, кожны год новыя студэнты імкнуцца падтрымаць і захаваць гэтае багацце. 8 лютага ў каледжы прайшоў традыцыйны карнавал.
Вялікі вопыт за спіной, першыя крокі ля вытокаў каталіцкага друку ў Беларусі, справа заснавання выдавецтва «Pro Christo» належаць і ёй – Аліне Сяргееўне Новікавай. На чарговай Міжнароднай кніжнай выставе, якая праходзіла з 5 па 9 лютага ў Мінску, мы пагутарылі са спадарыняй Алінай аб асаблівасцях кнігавыдання рэлігійнай літаратуры і перспектывах яго развіцця.
11 лютага, у Сусветны дзень хворых, запрашаем да бліжэйшага знаёмства з Ордэнам баніфратраў. Як сучасныя баніфратры працягваюць працу свайго заснавальніка св. Яна Божага? У якіх краінах свету працуюць і як дзейнічаюць бальніцы Шпітальнага ордэна ў сучасным свеце? Колькі прадстаўнікоў з Беларусі налічвае сёння Ордэн баніфратраў? На гэтыя пытанні адказвае брат Эмануэль Юран.
Больш за 20 тысяч нарачоных чакаецца 14 лютага на плошчы св. Пятра на сустрэчы з Папам Францішкам, праінфармавала Папская рада па справах сям’і. Аб удзеле ў сустрэчы ўжо паведамілі прадстаўнікі 28 краін.
Не сакрэт, што сучасны выгляд Дня святога Валянціна — гэта камерцыйны праект, які прыносіць добры прыбытак бізнесменам, а для звычайных абывацеляў — гэта нагода проста павесяліцца. Для многіх закаханых гэты дзень становіцца ледзь не адзіным момантам у годзе, калі яны імкнуцца неяк адмыслова падкрэсліць блізкай асобе, як моцна яе кахаюць. 
Сярод нас няма двух аднолькавых людзей, мы ўсе асаблівыя ў вачах Бога. Кожны прыходзіць з асабістымі перажываннямі, просьбамі, падзякамі. Але ўсіх нас яднае Хрыстус. Падчас Эўхарыстыі Ён кожнага ўмацуе і адорыць спакоем.
11 лютага, ва ўспамін Найсвяцейшай Панны Марыі з Люрда і ў Сусветны дзень хворых, у капліцы благаслаўлёных глыбоцкіх мучанікаў у раённай бальніцы ў Глыбокім адбылася Імша. Таксама ў гэты дзень была асвечана адна з палат шпіталя, рамонт якой быў зроблены дзякуючы дабрачыннаму каталіцкаму таварыству “Карытас” глыбоцкай парафіі Найсвяцейшай Тройцы.
Задумацца, ці з’яўляецца ўдзел у Эўхарыстыі нечым большым, чым проста святочным момантам, традыцыяй або нагодай адчуць сябе ў парадку адносна Бога, запрасіў вернікаў падчас агульнай аўдыенцыі 12 лютага Папа Францішак. Паводле Святога Айца, “існуюць вельмі канкрэтныя сігналы” для таго, каб зразумець сваё перажыванне Эўхарыстыі.
Адказнасць з'яўляецца адным з вельмі важных накірункаў выхавання. Бацькі мараць, каб іх дзеці выраслі адказнымі, самастойнымі людзьмі, якія ўмеюць рабіць выбар, прымаць рашэнні і кіраваць сваім жыццём. На жаль, аднак, вельмі часта мае месца супрацьлеглая карціна: дзеці вырастаюць несамастойнымі, інфантыльнымі, безадказнымі, яны баяцца ці проста не хочуць прымаць ніякіх рашэнняў, займаюць пасіўную пазіцыю, - а ўсе клопаты, звязаныя з іх існаваннем, даручаюць, як і ў дзяцінстве, бацькам. Пераломным момантам у развіцці дзяцей становіцца, як правіла, падлеткавы (пераходны) узрост, падчас якога нават тыя праявы адказнасці, якія ў дзіцяці былі, агрэсіўна разбураюцца бунтуючым маладым чалавекам. У выніку людзі часта скардзяцца псіхолагам ці проста сябрам: «Быў жа залаты хлопчык: у хаце прыбіраў, урокі рабіў, з вуліцы ў час прыходзіў... Стукнула 13 гадоў — як яго падмянілі! Лаецца, пачаў паліць, звязаўся з дрэннай кампаніяй, дома не начуе, школу прагульвае, абмеркаваць сітуацыю не жадае».
Цяжка выпраўляцца ў дарогу, калі не ведаеш, дзе яна скончыцца. З абжытага месца, з прыемнага кола знаёмых рэчаў, адрываючыся ад людзей, з якімі паспеў пасябраваць, Цяжка паверыць, што трэба ўцякаць, калі навокал усё выглядае бяспечным. І людзі, як людзі, і ціхія зоркі, і ласкавае сонца, і хлеба хапае...
Студэнцкае жыццё Катэхетычнага каледжа імя Зыгмунта Лазінскага ў Баранавічах багата традыцыямі. І нягледзячы на тое, што людзі, якія іх пачыналі, даўно скончылі сваё навучанне, кожны год новыя студэнты імкнуцца падтрымаць і захаваць гэтае багацце. 8 лютага ў каледжы прайшоў традыцыйны карнавал.
Вялікі вопыт за спіной, першыя крокі ля вытокаў каталіцкага друку ў Беларусі, справа заснавання выдавецтва «Pro Christo» належаць і ёй – Аліне Сяргееўне Новікавай. На чарговай Міжнароднай кніжнай выставе, якая праходзіла з 5 па 9 лютага ў Мінску, мы пагутарылі са спадарыняй Алінай аб асаблівасцях кнігавыдання рэлігійнай літаратуры і перспектывах яго развіцця. 
11 лютага, у Сусветны дзень хворых, запрашаем да бліжэйшага знаёмства з Ордэнам баніфратраў. Як сучасныя баніфратры працягваюць працу свайго заснавальніка св. Яна Божага? У якіх краінах свету працуюць і як дзейнічаюць бальніцы Шпітальнага ордэна ў сучасным свеце? Колькі прадстаўнікоў з Беларусі налічвае сёння Ордэн баніфратраў? На гэтыя пытанні адказвае брат Эмануэль Юран.
