Мінская архікатэдра, 29 сакавіка 2013 г.
Вітай, крыж, — знак Божай міласэрнасці і адзіная надзея
Глыбокапаважаныя браты і сёстры!
1. Адна гісторыя распавядае, як аднойчы святы Пётр выглянуў з акна неба і ўбачыў Юду, які набліжаўся і ў руках нёс драўляную каробку. Пётр спытаў яго: «Куды ты ідзеш?» «Іду ўбачыць цябе», — адказаў Юда. На гэта Пётр адазваўся: «Ты здраднік, бо выдаў Езуса на смерць. Што ты нясеш у сваіх руках?» «Падыдзі і паглядзі», — адказаў Юда. Пётр падышоў бліжэй, і Юда адкрыў каробку, дзе знаходзіўся певень. Пётр спытаўся: «Што гэта?» Юда адказаў: «Ты што, не памятаеш?» І ў гэты момант певень заспяваў. Пётр сціх, а Юда спытаўся: «Цяпер памятаеш? Ты таксама не лепшы за мяне. Я выдаў Настаўніка, а ты адмовіўся ад Яго».