Самасвядомасць біскупаў Рыма першага тысячагоддзя (частка I) |
Экуменічная старонка бр. Яраслава Крыловіча |
23.07.2012 13:23 |
Вялікая колькасць біскупаў змянілася за ўсю гісторыю на пасадзе Апостальскай Сталіцы. Паходзілі яны з розных народаў і сацыяльных групаў. Але калі паспрабаваць знайсці адну агульную рысу, якая б іх усіх аб’ядноўвала і адначасова адрознівала ад біскупаў іншых сталіц Касцёла, то гэта — свядомасць сваёй адказнасці за Паўсюдны Касцёл і Божай дапамогі ў выкананні гэтага паклікання. Сказанае не азначае, што іншыя біскупы абмяжоўваліся толькі сваімі рэгіянальнымі інтарэсамі і не клапаціліся пра справы ў іншых дыяцэзіях, але гэта заўсёды мела залежнасць ад зменных абставінаў (асобаў, палітычнай сітуацыі і г.д.). У выпадку біскупаў Рыма можна заўважыць пастаянную, праз усю гісторыю Касцёла, пераемнасць гэтай свядомай адказнасці і Божага дару, незалежна ад таго, ці быў Рым у цэнтры палітычнага жыцця, ці не; ці любіў біскуп уладу, ці быў святым пакорлівым чалавекам. Зразумела, што на працягу стагоддзяў гэтая самасвядомасць праходзіла пэўную эвалюцыю, падобна як і іншыя формы касцёльнага жыцця. Так, у канцы І ст. святы Клімент І, Рымскі Папа, актыўна займаўся вырашэннем унутраных праблемаў Касцёла ў Карынце — рэгіёна значна аддаленага ад Рыма (гл. мапу), пры тым, што у той час недалёка ад Карынта яшчэ жыў і дзейнічаў сам Апостал Ян Евангеліст. Святы Клімент напісаў Ліст і выслаў пасланцоў (пар. Ліст 63,3; 65), перапрашаючы, што так позна заняўся гэтай справай (пар. Ліст 1). Некаторыя фрагменты Ліста паказваюць, што дзеянні біскупа Рыма не з’яўляліся тут праявай толькі звычайнай братняй салідарнасці, але св. Клімент прамаўляе як пастыр Касцёла, свядомы апостальскай улады і дапамогі Духа Святога (пар. Ліст 59,1; 63,1-2.4), пры гэтым, здаецца, не выпадкова на пачатку Ліста ён спасылаецца на «стаўпоў Касцёла» св. Пятра і Паўла (пар. Ліст 5). Святы Ірэнэй Ліёнскі сто год пазней, калі будзе абгрунтоўваць важнасць захавання адзінства з Касцёлам Рыма, каб не трапіць у ерась, прывядзе і вышэйапісанае здарэнне1. Варта дадаць, што карынцяне ўмяшанне біскупа Рыма прынялі з вялікай удзячнасцю і яшчэ ў ІІ ст. Ліст св. Клімента сістэматычна чытаўся ў час набажэнстваў2. Бр. Яраслаў Крыловіч
|
tt Свае каментарыі, а таксама заўвагі і пытанні можна дасылаць на асабістую паштовую скрынку аўтара: bratjaroslav@gmail.com |