Дарагія браты і сёстры! У тым, што Богу неабыякавы лёс чалавека, можна пераканацца ўжо на першых старонках Святога Пісання. Спачатку Стварыцель кліча чалавека з небыцця да існавання, пераказвае яму свой подых жыцця, укладвае ў чалавека свой вобраз і падабенства, ставіць галоўным і пануючым сярод усяго стварэння. І нягледзячы на тое, што чалавек здзейсніў першародны грэх, усе гэтыя якасці надалей застаюцца ў натуры чалавека. Адзінае, чаго чалавек стаў пазбаўлены, што пачало яго адрозніваць, пасля здзяйснення першароднага граху, - гэта яго паслабленая чалавечая натура, схільная да злога. Яна да грахоўнага ўпадку не была такой.