“Пакліканне да святарства – гэта не кар’ера, а служэнне іншым у тым месцы і ў той функцыі, якую выбраў нам Бог. І радасць святара вынікае з прысвячэння Найсвяцейшаму Сэрцу Езуса, - піша Мітрапаліт. - Хто ідзе за Хрыстом, павінен лічыцца з тым, што атрымае крыж, і, можа, нават цяжэйшы за іншыя, і з ім павінен будзе ісці аж да велікоднай раніцы. Аднак яго святарства не будзе сумным, бо з ім будзе Той, які перамог усялякі смутак і роспач”.