Любі настаўнікаў! Калі ж у нас з гэтым складанасці, варта паглядзець на Езуса. Ён ведае і разумее ўсё — нават тонкасці навучальнага працэсу. Гэта пра нас Ён сказаў: «Прыйдзіце да Мяне, усе спрацаваныя і абцяжараныя, і Я супакою вас». Таму ў Яго, Боскага Настаўніка, можна шмат чаму навучыцца.
29 верасня Касцёл адзначае свята святых арханёлаў Міхала, Габрыэля і Рафала, а 2 кастрычніка — успамін святых Анёлаў Ахоўнікаў. Ці часта мы задумваемся над тым, якім вялікім дарам для нас з’яўляюцца анёлы, якія аберагаюць нас і спадарожнічаюць нам?
На працягу апошніх месяцаў у цэнтры нашай увагі знаходзіцца такая актуальная і важная тэма, як духоўнасць сужэнскага жыцця. Мы паступова адкрываем для сябе, што сваёй асаблівай духоўнасцю могуць жыць не толькі святары, манахі і манахіні, але і сужэнцы.
Сёння мы працягваем гаворку аб нормах права, якія рэгулююць удзяленне сакрамэнту хросту. Кодэкс гаворыць, што здольным прыняць святы хрост з’яўляецца кожны яшчэ не ахрышчаны чалавек. Гэтая здольнасць засноўваецца на Божай волі, якая палягае на тым, каб усе людзі былі збаўлены, і на неабходнасці нарадзіцца нанова з вады і Духа Святога, каб увайсці ў Божае Валадарства.
Праблема бясплоддзя становіцца з кожным годам усё больш вострай. Шмат хто бачыць выйсце ў працэдуры экстракарпаральнага апладнення. Аднак ці сапраўды ЭКА з’яўляецца выйсцем? Над гэтым пытаннем разважае а. Андрэй Буйніч.
Святы Ян Златавуст апісваў пяць шляхоў, якія вядуць да хрысціянскай дасканаласці: шчырая споведзь, прабачэнне бліжнім, малітва, міласціна і пакора. Разгледзім іх больш падрабязна.
Беларускія капуцыны на ўрачыстасцях у Будславе апошнія гады актыўна рэкламавалі «капучына ад капуцынаў». Знакаміты напой і сапраўды бярэ свой пачатак ад манахаў капуцынаў. Catholic.by пашукаў і знайшоў таксама іншыя вядомыя прыклады вынаходніцтваў манахаў.
Гэтае пытанне, здаецца, мае просты адказ. Нядзеля — дзень Пана, аб якім Ён ясна і зразумела кажа ў трэцяй запаведзі: памятай дзень святы святкаваць. Але сёння нават гэтае пытанне чамусьці выклікае спрэчкі сярод веруючых.
«Вы — святло свету» (Мц 5, 14). Гэтыя словы Евангелля заклікаюць нас несці святло ўсюды, куды б мы ні пайшлі. Але, наколькі паказвае практыка, гэта далёка не так проста. Як жа «свяціць», калі вакол цемра? Куды ісці, калі, здаецца, зусім не бачыш дарогі?
Юбілейны Год Божай Міласэрнасці, абвешчаны Айцом Святым Францішкам у Каталіцкім Касцёле, — час асаблівай Божай ласкі, гэта перыяд вялікага трыумфу Божай любові, якая вынікае з Найсвяцейшага Сэрца Езуса і сплывае на ўсё чалавецтва, асабліва на бедных грэшнікаў, якія яшчэ не спазналі моц любові Уваскрослага Хрыста-Збаўцы.
Шмат людзей ішло за Езусам (Лк 14, 25). Як збіраліся гэтыя натоўпы? Чаму, паслухаўшы гадзінку, яны не разыходзіліся?
4 верасня адбудзецца кананізацыя Маці Тэрэзы — манахіні-заснавальніцы кангрэгацыі Сясцёр Місіянерак Божай Любові, якая прысвяціла жыццё службе самым бедным людзям.
Час адарацыі Найсвяцейшага Сакрамэнту, прысвечаны Богу — гэта час асаблівай Божай ласкі, адчування прысутнасці жывога Бога, калі Дух Святы асвячае душу і напаўняе сэрца глыбокім унутраным супакоем і сапраўднай радасцю — радасцю прабывання ў духоўным адзінстве з уваскрослым Збаўцам. Але, каб сэрцам адчуць Ягоную прысутнасць, патрэбна цішыня. На жаль, у штодзённай мітусні чалавек вельмі рэдка можа знайсці цішыню навокал сябе і засяродзіцца на ўнутранай малітве сэрца, таму што яго пастаянна турбуюць жыццёвыя свецкія справы.
Да гэтага ў цэнтры нашай увагі былі «крыжы» і цяжкасці, уласцівыя сужэнскаму жыццю. Сёння прапаную пачаць размову на іншую тэму, а менавіта аб радасці, якая заўсёды спадарожнічае дару, у які мы прыносім сябе ў сужэнстве.
Сёння мы пачынаем гаворку аб нормах кананічнага права, якія рэгулююць удзяленне сакрамэнту святога хросту. Як мы добра ведаем, святы хрост — гэта першы і найважнейшы сакрамэнт кожнага хрысціяніна.
Любі настаўнікаў! Калі ж у нас з гэтым складанасці, варта паглядзець на Езуса. Ён ведае і разумее ўсё — нават тонкасці навучальнага працэсу. Гэта пра нас Ён сказаў: «Прыйдзіце да Мяне, усе спрацаваныя і абцяжараныя, і Я супакою вас». Таму ў Яго, Боскага Настаўніка, можна шмат чаму навучыцца.
29 верасня Касцёл адзначае свята святых арханёлаў Міхала, Габрыэля і Рафала, а 2 кастрычніка — успамін святых Анёлаў Ахоўнікаў. Ці часта мы задумваемся над тым, якім вялікім дарам для нас з’яўляюцца анёлы, якія аберагаюць нас і спадарожнічаюць нам? 
На працягу апошніх месяцаў у цэнтры нашай увагі знаходзіцца такая актуальная і важная тэма, як духоўнасць сужэнскага жыцця. Мы паступова адкрываем для сябе, што сваёй асаблівай духоўнасцю могуць жыць не толькі святары, манахі і манахіні, але і сужэнцы. 
Сёння мы працягваем гаворку аб нормах права, якія рэгулююць удзяленне сакрамэнту хросту. Кодэкс гаворыць, што здольным прыняць святы хрост з’яўляецца кожны яшчэ не ахрышчаны чалавек. Гэтая здольнасць засноўваецца на Божай волі, якая палягае на тым, каб усе людзі былі збаўлены, і на неабходнасці нарадзіцца нанова з вады і Духа Святога, каб увайсці ў Божае Валадарства.
Праблема бясплоддзя становіцца з кожным годам усё больш вострай. Шмат хто бачыць выйсце ў працэдуры экстракарпаральнага апладнення. Аднак ці сапраўды ЭКА з’яўляецца выйсцем? Над гэтым пытаннем разважае а. Андрэй Буйніч.
Святы Ян Златавуст апісваў пяць шляхоў, якія вядуць да хрысціянскай дасканаласці: шчырая споведзь, прабачэнне бліжнім, малітва, міласціна і пакора. Разгледзім іх больш падрабязна.
Беларускія капуцыны на ўрачыстасцях у Будславе апошнія гады актыўна рэкламавалі «капучына ад капуцынаў». Знакаміты напой і сапраўды бярэ свой пачатак ад манахаў капуцынаў. Catholic.by пашукаў і знайшоў таксама іншыя вядомыя прыклады вынаходніцтваў манахаў.
Гэтае пытанне, здаецца, мае просты адказ. Нядзеля — дзень Пана, аб якім Ён ясна і зразумела кажа ў трэцяй запаведзі: памятай дзень святы святкаваць. Але сёння нават гэтае пытанне чамусьці выклікае спрэчкі сярод веруючых.
«Вы — святло свету» (Мц 5, 14). Гэтыя словы Евангелля заклікаюць нас несці святло ўсюды, куды б мы ні пайшлі. Але, наколькі паказвае практыка, гэта далёка не так проста. Як жа «свяціць», калі вакол цемра? Куды ісці, калі, здаецца, зусім не бачыш дарогі?
Юбілейны Год Божай Міласэрнасці, абвешчаны Айцом Святым Францішкам у Каталіцкім Касцёле, — час асаблівай Божай ласкі, гэта перыяд вялікага трыумфу Божай любові, якая вынікае з Найсвяцейшага Сэрца Езуса і сплывае на ўсё чалавецтва, асабліва на бедных грэшнікаў, якія яшчэ не спазналі моц любові Уваскрослага Хрыста-Збаўцы.
Шмат людзей ішло за Езусам (Лк 14, 25). Як збіраліся гэтыя натоўпы? Чаму, паслухаўшы гадзінку, яны не разыходзіліся? 
4 верасня адбудзецца кананізацыя Маці Тэрэзы — манахіні-заснавальніцы кангрэгацыі Сясцёр Місіянерак Божай Любові, якая прысвяціла жыццё службе самым бедным людзям.
Час адарацыі Найсвяцейшага Сакрамэнту, прысвечаны Богу — гэта час асаблівай Божай ласкі, адчування прысутнасці жывога Бога, калі Дух Святы асвячае душу і напаўняе сэрца глыбокім унутраным супакоем і сапраўднай радасцю — радасцю прабывання ў духоўным адзінстве з уваскрослым Збаўцам. Але, каб сэрцам адчуць Ягоную прысутнасць, патрэбна цішыня. На жаль, у штодзённай мітусні чалавек вельмі рэдка можа знайсці цішыню навокал сябе і засяродзіцца на ўнутранай малітве сэрца, таму што яго пастаянна турбуюць жыццёвыя свецкія справы.
Да гэтага ў цэнтры нашай увагі былі «крыжы» і цяжкасці, уласцівыя сужэнскаму жыццю. Сёння прапаную пачаць размову на іншую тэму, а менавіта аб радасці, якая заўсёды спадарожнічае дару, у які мы прыносім сябе ў сужэнстве.
Сёння мы пачынаем гаворку аб нормах кананічнага права, якія рэгулююць удзяленне сакрамэнту святога хросту. Як мы добра ведаем, святы хрост — гэта першы і найважнейшы сакрамэнт кожнага хрысціяніна.
