Дзень 4 лютага 2016 года ў Беларусі для ўсіх католікаў стаў днём удзячнасці за прыгожы дар манаскага жыцця. Ён таксама дае надзею, што заўсёды ў нашай краіне будуць такія асобы, якія пачуюць запрашэнне Бога і так, як Марыя, скажуць Яму сваё FIAT, гэта значыць «так» — я пайду за Табой.

На працоўным месцы начальнікаў часам можна ўбачыць фігурку савы, якая сімвалізуе мудрасць і разважлівасць. Статуэткі буслоў з немаўлятамі нярэдка красуюцца ў спальных пакоях цяжарных жанчын або тых, хто моцна хоча мець дзяцей. Ды што тут далёка хадзіць, з пачаткам новага года ў дамах многіх з нас пасялілася вогненная малпа. Давайце ж разбярэмся, якую пагрозу для хрысціяніна нясуць фігуркі жывёл.

Часта сярод католікаў узнікае пытанне: як правільна вернікам перажываць момант кансэкрацыі падчас святой Імшы? Ці абавязкова глядзець на Гостыю і келіх, якія ўздымае святар? Многія ў гэты час чамусьці апускаюць галовы. На гэтае пытанне адказвае кс. Андрэй Рылка.

Казанне — адна з найважнейшых частак святой Імшы. Гэта час для непасрэднага кантакту святара з вернікамі, якія прыйшлі ў святыню, для даступнага і простага тлумачэння складаных, часам незразумелых месцаў Святога Пісання, для пастырскага настаўлення ў актуальных, балючых праблемах грамадскага, сямейнага і духоўнага жыцця.

Прысутнасць Касцёла ў беларускіх СМІ — хрысціянскае сведчанне ці клаўнада? Цэнзура — залішні інфармацыйны фільтр або інструмент для абароны? Гэтыя і іншыя пытанні закранае кіраўнік беларускай рэдакцыі Ватыканскага радыё кс. Аляксандр Амяльчэня.

Хіба самай жудаснай стратай для чалавека з’яўляецца страта сэнсу. Калі ўсё тое, чым ён жыў, што будаваў, аддаючы ўсе свае сілы, патэнцыял, тое, што было найважнейшым, цэнтральным, сэнсам, руйнуецца — чалавек ламаецца.

Што такое навяртанне? Напэўна, гэта калі ты адышоў ад чагосьці, а потым, зразумеўшы яго сапраўдную вартасць і патрэбу, зноў вяртаешся да гэтага. Калі казаць пра навяртанне хрысціяніна, то гэтае навяртанне адбываецца штодня.

Калі святар пачынае хадзіць па Калядзе, да яго прыходу рыхтуецца ўся сям’я. Жанчыны спяшаюцца падрыхтаваць стол, накрыты абрусам, мужчыны наліваюць у місачку асвячаную ваду, кладуць крапіла, дзеці ставяць свечкі. А навошта ўся гэтая мітусня?

Свабода і адказнасць — гэта не супрацьлеглыя паняцці. Сапраўды, можа падавацца, што ёсць інакш, што свабода – гэта ніякіх абавязкаў, рабі што хочаш і як хочаш. Але гэта немагчыма. Бо насамрэч абавязкі, а менавіта тое, як ты іх выконваеш і як да іх ставішся, сведчыць аб тым, наколькі ты свабодны чалавек.

6 студзеня Каталіцкі Касцёл адзначае ўрачыстасць Аб’яўлення Пана, вядомую таксама як Тры Каралі. У гэты дзень шматлікія вернікі ў святынях часта прыносяць з сабой крэйду. Кажуць нават, што калі ў гэты дзень не пайсці ў касцёл, то ўсе суседзі і людзі вакол вельмі хутка гэта заўважаць, бо тады на нашых дзвярах не з’явіцца новы надпіс.

Вось ужо некалькі стагоддзяў святога Губерта, біскупа бельгійскага горада Льежа, гродзенцы шануюць як нябеснага заступніка свайго горада. Сімвал святога — алень з крыжам на рагах — упрыгожвае герб горада з 1540 года.

Юбілейны Год Міласэрнасці, Сусветныя дні моладзі ў Кракаве, святкаванне 25-годдзя заснавання Мінска-Магілёўскай мітраполіі, Эўхарыстычны кангрэс Божай міласэрнасці — адны з найважнейшых падзей, якія адбудуцца ў 2016 годзе ў Паўсюдным Касцёле і Касцёле ў Беларусі.

Адной з адметных рыс дзяцей з’яўляецца шчырасць. Гэта нярэдка становіцца прычынай здзіўлення, смеху і жартаў. Дарослыя звычайна прыгадваюць гэтыя сітуацыі з усмешкай на вуснах.

Калі праходзіць тое, да чаго чалавек актыўна рыхтаваўся і чаго доўга чакаў, то можа наступіць расчараванне. Так бывае са святамі: Адвэнт больш працяглы, чым перыяд Божага Нараджэння, і сумна, што святы скончацца. 

Кожны з нас з нецярплівасцю чакае святаў Божага Нараджэння. Святочны стол, прыгожа ўбраная ёлка, падарункі… Шчыра кажучы, падрыхтоўка да святаў – гэта адзін з тых момантаў, якіх кожны, хутчэй за ўсё, хацеў бы пазбегнуць.