Мы пачалі размову пра такую актуальную тэму, як духоўнасць сужэнскага жыцця. Мы ўбачылі, што святасць з’яўляецца пакліканнем не толькі асобаў, якія прысвячаюць сябе жыццю ў цэлібаце ці абяцаннях цялеснай чысціні, але таксама і тых, хто жыве ў сужэнстве. На першы погляд, яны падаюцца мала сумяшчальнымі.
Шлюб — саюз мужчыны і жанчыны, гэта ведае кожны католік. «Аднаполы шлюб» такім чынам — нешта немагчымае, аксюмаран, хімера мовы, тое, што можна сказаць, але немагчыма знайсці ў жыцці. «Аднаполы шлюб» — тое ж самае, што «непрыгожая красуня».
Бюст савецкага дыктатара Іосіфа Сталіна на забаўляльна-мемарыяльным комплексе "Лінія Сталіна" быў дэмантаваны, паведаміў tut.by кіраўнік аддзела па справах моладзі Мінскай дыяцэзіі Беларускай Праваслаўнай Царквы протадыякан Максім Логвінаў.
Сёння мы пагаворым пра сужэнства, як пра досвед сустрэчы з недасканаласцямі і абмежаванасцямі, як сваімі ўласнымі, так і іншага чалавека. “Школа жыцця”, якой з’яўляецца сужэнства, з’яўляецца таксама “школай недасканаласцяў”: недасканаласцяў цела, якое ніколі не будзе ідэальным; недасканаласцяў характару, які мае свае дэфекты і слабасці, нягледзячы на атрыманае выхаванне, у сілу жыццёвага досведу і перанесеных ранаў; недасканаласцяў розуму і нават веры...
Сёння мы пагаворым аб дапаможных біскупах і біскупах-каад’ютарах – найбліжэйшых супрацоўніках дыяцэзіяльнага біскупа. Прыгадаю, што біскуп-каад’ютар – гэта такі біскуп, які падчас вакантнасці біскупскай катэдры аўтаматычна становіцца дыяцэзіяльным біскупам. Аб працэдуры прызначэння дапаможных біскупаў мы ўжо гаварылі раней.
Мы працягваем гаворку аб правах і абавязках дыяцэзіяльнага біскупа. Мы ўжо казалі аб тым, што ў Касцёле ёсць уставадаўчая, выканаўчая і судовая ўлада. Дык вось, на ўзроўні дыяцэзіі менавіта дыяцэзіяльны біскуп мае ўставадаўчую ўладу, ён павінен выконваць яе асабіста і не можа нікому яе дэлегаваць, але пры ажыццяўленні гэтай улады дыяцэзіяльны біскуп заўсёды павінен памятаць аб нормах, якія маюць вышэйшы ранг.
Як мы ўжо казалі, біскупы раздзяляюцца на дыяцэзіяльных і тытулярных, сёння мы пачнём гаварыць аб дыяцэзіяльных біскупах – тых, апецы каго давераны пэўны мясцовы Касцёл. Але як мы ўжо казалі, мясцовы Касцёл – гэта не толькі дыяцэзіі, але таксама іншыя ўстановы – напрыклад, вікарыяты, абацтвы і г.д.
Бываюць хвіліны, калі пачынаю пералічваць (ці хтосьці паслужліва падказвае), колькі я зноў не паспела і не зрабіла. І з кожным новым пунктам сыходжу ўсё ніжэй і ніжэй па прыступках суму. Ад высокага і лёгкага да цяжкога і беспрасветнага. Адчай недзе на дне ўжо гатовы схапіць сваю ахвяру. Змрочны вобраз марнавання часу.
Каштоўнасць кожнага чалавечага жыцця, здольнасць кожнага чалавека, нават цяжка хворага з дзяцінства, рэалізаваць сябе і быць шчаслівым пры адпаведным стаўленні да яго ў сям'і і пры ўмове працы над сабой - гэта гісторыя жыцця і перамог Ангеліны Уэльскай, першай беларускай фотамадэлі з дзіцячым цэрэбральным паралічом.
Калі сужэнства разумеецца як поўны дар з самога сябе і сапраўднае хрысціянскае пакліканне, то ўсё жыццё сужонкаў павінна асэнсоўвацца і будавацца на аснове гэтага разумення. У такім ключы неабходна разважаць пра розныя аспекты свайго жыцця, у тым ліку пра адносіны паміж прафесійнай дзейнасцю і сужэнствам.
Другі Ватыканскі Сабор трапна заўважыў, што Касцёл складаецца не толькі з іерархіі – святароў і біскупаў – але і з усіх ахрышчаных людзей. Улічваючы тое, што большасць з іх — гэта свецкія вернікі, можна ўпэўнена казаць, што асноўная частка народу Божага жыве менавіта ў сужэнстве.
Чэрвень - месяц вялікай і складанай працы для студэнтаў, якія змушаныя сядзець за кампутарамі, у бібліятэках за кніжкамі і паўтараць веды, атрыманыя цягам усяго вучэбнага году. Для шматлікіх юнакоў і юначак гэта таксама і перыяд асабліва натхнёнай, глыбокай малітвы. Многія па дарозе ў унівэрсітэт перад іспытам наведваюць храмы.
Таямніца Найсвяцейшай Тройцы з даўніх часоў захапляла тэолагаў. Праўда, многім вернікам усё роўна — у трох асобах Адзіны Бог ці не.
Быць з Богам - значыць ісці, рухацца, і, пакінуўшы кут, атрымаць бязмежнасць.
У пэўным сэнсе можна сказаць, што ад мітрапаліта Ісідара распачынаецца гісторыя уніі на нашых землях, а менавіта гісторыя практычнай спробы адбудавання згубленага царкоўнага адзінства паміж католікамі і праваслаўнымі на Русі (у шырокім значэнні гэтай геаграфічнай назвы).
Мы пачалі размову пра такую актуальную тэму, як духоўнасць сужэнскага жыцця. Мы ўбачылі, што святасць з’яўляецца пакліканнем не толькі асобаў, якія прысвячаюць сябе жыццю ў цэлібаце ці абяцаннях цялеснай чысціні, але таксама і тых, хто жыве ў сужэнстве. На першы погляд, яны падаюцца мала сумяшчальнымі. 
Шлюб — саюз мужчыны і жанчыны, гэта ведае кожны католік. «Аднаполы шлюб» такім чынам — нешта немагчымае, аксюмаран, хімера мовы, тое, што можна сказаць, але немагчыма знайсці ў жыцці. «Аднаполы шлюб» — тое ж самае, што «непрыгожая красуня».
Бюст савецкага дыктатара Іосіфа Сталіна на забаўляльна-мемарыяльным комплексе "Лінія Сталіна" быў дэмантаваны, паведаміў tut.by кіраўнік аддзела па справах моладзі Мінскай дыяцэзіі Беларускай Праваслаўнай Царквы протадыякан Максім Логвінаў.
Сёння мы пагаворым пра сужэнства, як пра досвед сустрэчы з недасканаласцямі і абмежаванасцямі, як сваімі ўласнымі, так і іншага чалавека. “Школа жыцця”, якой з’яўляецца сужэнства, з’яўляецца таксама “школай недасканаласцяў”: недасканаласцяў цела, якое ніколі не будзе ідэальным; недасканаласцяў характару, які мае свае дэфекты і слабасці, нягледзячы на атрыманае выхаванне, у сілу жыццёвага досведу і перанесеных ранаў; недасканаласцяў розуму і нават веры...
Сёння мы пагаворым аб дапаможных біскупах і біскупах-каад’ютарах – найбліжэйшых супрацоўніках дыяцэзіяльнага біскупа. Прыгадаю, што біскуп-каад’ютар – гэта такі біскуп, які падчас вакантнасці біскупскай катэдры аўтаматычна становіцца дыяцэзіяльным біскупам. Аб працэдуры прызначэння дапаможных біскупаў мы ўжо гаварылі раней.
Мы працягваем гаворку аб правах і абавязках дыяцэзіяльнага біскупа. Мы ўжо казалі аб тым, што ў Касцёле ёсць уставадаўчая, выканаўчая і судовая ўлада. Дык вось, на ўзроўні дыяцэзіі менавіта дыяцэзіяльны біскуп мае ўставадаўчую ўладу, ён павінен выконваць яе асабіста і не можа нікому яе дэлегаваць, але пры ажыццяўленні гэтай улады дыяцэзіяльны біскуп заўсёды павінен памятаць аб нормах, якія маюць вышэйшы ранг.
Як мы ўжо казалі, біскупы раздзяляюцца на дыяцэзіяльных і тытулярных, сёння мы пачнём гаварыць аб дыяцэзіяльных біскупах – тых, апецы каго давераны пэўны мясцовы Касцёл. Але як мы ўжо казалі, мясцовы Касцёл – гэта не толькі дыяцэзіі, але таксама іншыя ўстановы – напрыклад, вікарыяты, абацтвы і г.д.
Бываюць хвіліны, калі пачынаю пералічваць (ці хтосьці паслужліва падказвае), колькі я зноў не паспела і не зрабіла. І з кожным новым пунктам сыходжу ўсё ніжэй і ніжэй па прыступках суму. Ад высокага і лёгкага да цяжкога і беспрасветнага. Адчай недзе на дне ўжо гатовы схапіць сваю ахвяру. Змрочны вобраз марнавання часу.
Каштоўнасць кожнага чалавечага жыцця, здольнасць кожнага чалавека,
нават цяжка хворага з дзяцінства, рэалізаваць сябе і быць шчаслівым пры
адпаведным стаўленні да яго ў сям'і і пры ўмове працы над сабой - гэта гісторыя жыцця і перамог Ангеліны Уэльскай, першай беларускай фотамадэлі з дзіцячым цэрэбральным паралічом.
Калі сужэнства разумеецца як поўны дар з самога сябе і сапраўднае хрысціянскае пакліканне, то ўсё жыццё сужонкаў павінна асэнсоўвацца і будавацца на аснове гэтага разумення. У такім ключы неабходна разважаць пра розныя аспекты свайго жыцця, у тым ліку пра адносіны паміж прафесійнай дзейнасцю і сужэнствам.
Другі Ватыканскі Сабор трапна заўважыў, што Касцёл складаецца не толькі з іерархіі – святароў і біскупаў – але і з усіх ахрышчаных людзей. Улічваючы тое, што большасць з іх — гэта свецкія вернікі, можна ўпэўнена казаць, што асноўная частка народу Божага жыве менавіта ў сужэнстве.
Чэрвень - месяц вялікай і складанай працы для студэнтаў, якія змушаныя сядзець за кампутарамі, у бібліятэках за кніжкамі і паўтараць веды, атрыманыя цягам усяго вучэбнага году. Для шматлікіх юнакоў і юначак гэта таксама і перыяд асабліва натхнёнай, глыбокай малітвы. Многія па дарозе ў унівэрсітэт перад іспытам наведваюць храмы.
Таямніца Найсвяцейшай Тройцы з даўніх часоў захапляла тэолагаў. Праўда, многім вернікам усё роўна — у трох асобах Адзіны Бог ці не.
Быць з Богам - значыць ісці, рухацца, і, пакінуўшы кут, атрымаць бязмежнасць.
У пэўным сэнсе можна сказаць, што ад мітрапаліта Ісідара распачынаецца гісторыя уніі на нашых землях, а менавіта гісторыя практычнай спробы адбудавання згубленага царкоўнага адзінства паміж католікамі і праваслаўнымі на Русі (у шырокім значэнні гэтай геаграфічнай назвы).
