Набліжаецца Божае Нараджэнне. Перад гаспадынямі паўстаюць клопаты па годнай падрыхтоўцы вігілійнага і каляднага стала, упрыгожвання хаты. Часам гэтыя матэрыяльныя турботы засланяць галоўнае — сэнс свята, Нараджэння Збаўцы. Тым часам у памяці многіх нашых вернікаў ёсць асабліва кранальныя моманты святкавання Божага Нараджэння, калі не было багата накрытых сталоў, але было сапраўднае адчуванне блізкага прыходу Збаўцы.

На жаль, не ўсе творцы са свету мастацтва з’яўляюцца практыкуючымі хрысціянамі, тым не менш у Божым Нараджэнні яны знаходзяць крыніцу для натхнення. Некалькі такіх прыкладаў разгледзім ніжэй.

Аднойчы нараніцы я гатавала пончыкі. Кроіла на кавалачкі цеста, смажыла ў алеі, залацістыя перакладала на талерку з сурвэткай, пасыпала цукровай пудрай... Дзеці былі ў сваім пакоі, гулялі ў свае – планшэтныя, шчыра кажучы – гульні. Пончыкаў станавілася ўсё больш, а дзеці, вядома, не ішлі. І я думала, што зараз я іх паклічу бязгучна, потым, калі яны не пачуюць, да іх дойдзе смачны пах печыва, які прывабіць іх. 

Пасля серыі артыкулаў на тэму лёсу Фларэнтыйскай уніі ў Візантыі, варта засяродзіцца над тым, якім чынам усе згаданыя падзеі датычыліся хрысціянства на нашых землях, які мелі ўплыў на нашу гісторыю.

Пост будуе душу чалавека, сам Бог пачынае весці гэтага чалавека па жыцці. Гэты чалавек, як святло ў цемры, атрымлівае здольнасць ад Бога паказваць на праўду людзям. Бог клапоціцца як аб духоўных, так і аб фізічных патрэбах гэтага чалавека. Можна сказаць, што сваім постам чалавек уплывае на будучыню сваіх нашчадкаў, на будучыню свайго народа...

Напэўна, кожны з нас не раз чуў такія словы: «Касцёл з дапамогай інквізіцыі закатаваў да смерці тысячы нявінных людзей». І часта мы не ведаем, што і адказаць на гэта. Ці сапраўды інквізіцыя была тым, што аб ёй думае большасць нашых сучаснікаў? Некаторыя аспекты, звязаныя з ёй, мы паспрабуем высветліць сёння.

«Я памятаю, як падчас вучобы ў семінарыі 5 снежня ўвечары ўсе семінарысты начышчалі свой абутак і неслі яго пад дзверы пакояў выкладчыкам, а з самага ранку беглі за тым абуткам, ужо напоўненым цукеркамі».

Раней я не любіла навуковую фантастыку, але апошнія гады з задавальненнем хаджу з сябрамі на фільмы гэтага жанру. Цікава. Пра «Інтэрстэлар» чула шмат. Неяк нават пісалі, што гэты фільм зарабіў у Мінску амаль два мільярды рублёў…

Некаторыя крыніцы інфармацыі сведчаць, што ў Рымскай імперыі існаваў звычай, згодна з якім, калі легіянер ішоў на вайну, яго жонка насіла фіялетавую вопратку. Гэты быў зразумелы іншым знак чакання вяртання жаўнера.

Магчыма, многія памятаюць, як Балаама збянтэжыла ўпартасць асліцы, якая не хацела рухацца наперад, але ніяк не тое, што яна пачала на чалавечай мове задаваць яму пытанні. Уяўляю сабе, каб мая «Шкода» раптам спыталася: «Чаму ты здзекуешся з мяне? Ці я хоць раз цябе падвяла?» Ох, нават не ведаю, што са мной было б...

Гледзячы на абраз святога, часта можна бачыць на ім нейкія рэчы ці нават жывёл. Што яны азначаюць? Чаму менавіта гэтыя атрыбуты намаляваны на абразе таго ці іншага святога?

Пачынаючы ад Вальтэра, крыжовыя паходы сталі сапраўднай «чорнай легендай», напоўненай падманам і вымысламі. Гэтая легенда расказвае аб тым, што крыжовыя паходы былі рэлігійнай вайной, якую хрысціяне абвясцілі мусульманам. Даведацца, ці так было на самой справе, я прапаную сёння.

У іх нумары няма выбухаў петард, барадатых жанчын са скрыпкамі і танканогіх балерын, якія вылазілі б з фартэпіяна. Іх сцэнічныя касцюмы — сапраўдныя манаскія хабіты. Ці маюць яны шансы на перамогу?

«Кароль, увайшоўшы паглядзець на гасцей, убачыў там чалавека, апранутага не ў вясельную вопратку, і сказаў яму: “Дружа, як ты ўвайшоў сюды, не маючы вясельнай вопраткі?” Той прамаўчаў».

Душы, якія церпяць ачышчэнне, у вялікіх пакутах чакаюць нашай дапамогі.  Пан Бог як любячы Айцец заахвочвае нас быць міласэрнымі да тых братоў і сясцёр, якія самі не могуць вызваліцца ад цярпенняў. Вось што распавядаюць пра гэта некаторыя святыя.